Alfa Allmodio, czarny imigrant, pracuje jako szef ochrony w hipermarkecie. Jest sumienny i uczciwy. Chociaż zdobył sobie zaufanie i szacunek swojego przełożonego, Pana Klebera, boi się popełnić błędu i stracić pracę, żyje w strachu, nie podejmuje ryzyka. Czasem jednak przymyka oko na drobne kradzieże w sklepie, których dokonuje jego przyjaciel Bruno Vendetti. Chce mu pomóc. Chłopak ma na utrzymaniu matkę i młodszego brata.
Pan Kleber jest kierownikiem hipermarketu. Pochodzi z biednej rodziny, ale ożenił się z bardzo bogatą kobietą. Jego teść robi teraz karierę polityczną, a zięć chce w przyszłości iść w jego ślady. Kleber lubi mieć wszystko pod kontrolą. Uważnie obserwuje co dzieje się w sklepie, dużo czasu spędza w sali monitoringu. Starannie sprawdza księgi handlowe. Nic nie może ujść jego uwadze. Twierdzi, że działalność marketingowa hipermarketu stymuluje popyt, ponieważ kreuje materialne marzenia dzieci i dorosłych, marzenia, które można spełnić, które są w zasięgu ręki. Po pracy Kleber uczy się strzelać w magazynach sklepu, pod czujnym okiem Alfy. Strzelanie go odpręża, relaksuje. Ma romans ze swoją sekretarką Natalią Mlinek.
Pewnego popołudnia w dziale zabawek młodszy brat Bruna Vendetti, przymierza kostium Supermana. Chciałby go mieć, ale rodziny nie stać na takie wydatki. Nie myśląc długo chłopak zakłada swoją bluzę i próbuje wyjść ze sklepu. Całe zdarzenie obserwuje na ekranie monitora Kleber. Reaguje natychmiast. Wzywa szefa ochrony i każe surowo i przykładnie ukarać chłopca. Alfa staje w jego obronie, ale Kleber jest nieugięty. Dzwoni na policję, która odwozi "złodzieja" do domu. Matka jest roztrzęsiona, starszy brat wściekły. Późnym wieczorem, kiedy Pani Vendetti krząta się w kuchni, jej młodszy syn wypada przez okno swojego pokoju. Ginie na miejscu. Nie wiadomo czy chciał popełnić samobójstwo czy był to tylko nieszczęśliwy wypadek. Ale zrozpaczona matka uważa, że to kierownik hipermarketu ponosi odpowiedzialność za śmierć chłopca. To przecież on upokorzył go przed rodziną i sąsiadami.
Bruno składa wizytę w biurze Klebera. Domaga się wysokiego odszkodowania. Chce zacząć z matką życie od nowa, przeprowadzić się do innego miasta. Zapomnieć. Kleber nie czuje się winny, ale oferuje rodzinie skromny bon towarowy jako pocieszenie. Bruno nie daje jednak za wygraną. Gromadzi materiały kompromitujące kierownika hipermarketu w oczach żony i teścia, co mogłoby definitywnie zniszczyć jego karierę. Kleber ulega wreszcie presji Vendettiego. Proponuje, że ułatwi mu kradzież sklepowego utargu, ponieważ sam nie dysponuje taką sumą pieniędzy. Potem sprawę zatuszuje. Kiedy Bruno pojawia się w umówionym miejscu, w sklepowym magazynie, Kleber ćwiczy właśnie strzelanie, z Alfą. Słysząc jego kroki, Kleber odwraca się i mierzy do mężczyzny z pistoletu. Zabija go kilkoma strzałami. Chce uciec i zrzucić odpowiedzialność na Alfę. Jako szefowi ochrony wolno mu strzelać do "złodziei". Wtedy w Alfie coś pęka i zabija Klebera.
Realistyczne zdarzenia przeplatają się z filozoficznymi, onirycznymi rozmyślaniami Alfy. Mężczyzna marzy o tym, żeby świat zamarzł a ludzka rasa przestała istnieć, żeby skończyło się ludzkie nieszczęście, cierpienie, żeby zapanowała cisza. Do rozmyślań Alfy dołącza się czasem Głos-duch młodszego brata Bruna. Chłopak lata teraz jak Superman, jak płatek śniegu. Przygląda się światu, podziwia jego piękno, obserwuje ludzi. Jest wreszcie wolny i szczęśliwy.
krótkie omówienie krytyczne:
Pod względem formalnym sztuka zbudowana jest z 31 przeplatających się scen.
Dramat Spychera zmusza do refleksji nad społeczeństwem konsumpcyjnym, w którym jednostka nie ma znaczenia, gdzie liczy się zysk, kariera, sukces, gdzie nie ma sentymentów. Po mimo wszystko jednak istnieją ludzie tacy jak Alfa, którzy tęsknią za wolnością, szczęściem, marzą o Bogu. Ale czy te idee są w dzisiejszym świecie możliwe?