język polskijęzyk angielski

Czaszka z Connemary

Tytuł oryginalny
A Skull in Connemara
Tłumacz
Rozhin, Klaudyna
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Postacie
Mick Dowd, po pięćdziesiątce; Maryjohnny Rafferty, po siedemdziesiątce; Mairtin Hanlon, 19- 20 lat; Thomas Hanlon, po trzydziestce
Miejsce akcji
wioska Leenane w hrabstwie Galway, w Irlandii; czas akcji: współczesność

Siedem lat temu Mick Dowd stracił żonę, Oonę, w wypadku samochodowym. Siedział wtedy za kierownicą, ale nic mu się nie stało. Po Leenane krąży plotka, że Mick zamordował żonę, a potem wrzucił ją do samochodu i rozbił go, żeby upozorować wypadek.

Na co dzień Mick para się dość niezwykłym zajęciem. W jego rodzinnej wiosce ciągle przybywa mieszkańców, ale nikt nie chce zgodzić się na kremację. Co jakiś czas, pod czujnym okiem księdza i policjanta, Mick wykopuje więc kilku nieboszczyków z miejscowego cmentarza, żeby zrobić miejsce następnym.

Mick siedzi właśnie ze swoją sąsiadką Maryjohnny, nałogowym graczem w bingo, przy szklaneczce bimbru, kiedy zjawia się Mairtin, jej wnuk. Przysyła go miejscowy ksiądz Welsh, bo przeszkadza w próbie chóru. Za karę ma pomagać Mickowi podczas następnej ekshumacji. Późnym wieczorem obydwaj zabierają się do pracy. Mick wykopuje resztki nieboszczyków, po północnej stronie cmentarza, gdzie pochowano jego żonę. Celowo omija jej grób. Mairtin bawi się czaszkami. Zjawia się wreszcie Thomas, policjant, starszy brat Maitina, który ma dopilnować ekshumacji. Thomas sugeruje, że Mick zamordował swoją żonę i teraz boi się ją odkopać. Mick wpada w wściekłość. Zaczynają się kłócić, obrażać. Potem się przepraszają. Mick odkopuje grób Oony. Kiedy otwiera trumnę, okazuje się, że w środku jest pusto.

Nocą, dwa dni później, kompletnie pijani, rozbijają młotkiem zebrane kości. Kiedy Mairtin wspomina o medalionie Oony, z którym została pochowana, Mick zaczyna coś podejrzewać. Mairtin upiera się, żeby pojechać nad jezioro i wrzucić rozkruszone kości do wody. Mick daje mu kluczyki od swojego samochodu.

Kilka godzin później do Micka puka sąsiadka, Mary, która wraca właśnie z salonu gry w bingo. Mick otwiera drzwi w zaplamionej krwią koszuli. Tłumaczy, że malował coś czerwoną farbą. Oboje zaczynają rozmawiać o Oonie, przy tradycyjnej szklaneczce bimbru. Mick bardzo za nią tęskni. Zawsze stawała po jego stronie, broniła go. Teraz jest zupełnie sam.

Przychodzi Thomas. Wyjmuje z torby czaszkę Oony, z pękniętą kością czołową. Każe Mickowi przyznać się do zamordowania żony i spisać zeznanie. Mick nie protestuje. Bierze kartkę, flamaster i zaczyna pisać. Nigdy nie skrzywdził Oony, ale zeznaje, że zamordował Mairtina. Kiedy Thomas przewraca go i zaczyna dusić, wchodzi Mairtin z raną w głowie. Miał wypadek samochodowy. Mick pali swoje zeznanie. Mairtin staje po jego stronie. Widział jak Thomas wykopał czaszkę Oony i zrobił w niej dziurę. Thomas bierze młotek i uderza brata dwa razy w głowę. Mick powstrzymuje go przed następnym ciosem. Mairtin chowa się pod krzesło, a Thomas wychodzi, obrażony. Mairtin idzie do lekarza. Mary wraca do domu. Mick zostaje wreszcie sam. Przytula czaszkę Oony, całuję ją czule. Pogrąża się we wspomnieniach.

krótkie omówienie krytyczne:

Martin McDonagh po mistrzowsku portretuje życie codzienne małej irlandzkiej wioski. Z charakterystycznym dla siebie poczuciem humoru pokazuje okrucieństwo i prymitywizm jej mieszkańców, karmiących się plotką i pomówieniami, sfrustrowanych monotonną codziennością. W tej niesprzyjającej rzeczywistości Mick musi bronić swojej miłości do zmarłej żony przed wścibstwem i pomówieniami.

Justyna Bartkowiak dla ADiT

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Czaszka z Connemary