Głównymi bohaterami sztuki są Agnes i Fredrik, dwoje młodych, samotnych ludzi. Obydwoje pogubili się w życiu. Stracili sens. Przypadkowym zrządzeniem losu spotkali się i wszystko się zmieniło. Pada deszcz. Jest późny wieczór. Fredrik czeka na przystanku autobusowym przed starym kościołem. Popija piwo. Chce zapalić papierosa, ale nie może znaleźć zapalniczki. W strugach deszczu zauważa mężczyznę około pięćdziesiątki, Arvida, który zbiera puste butelki i wrzuca je do dużej, czarnej torby przewieszonej przez ramię. Fredrik prosi go o ogień. Mężczyzna podpala mu papierosa i pyta czy nie ma jakiś pustych butelek, które mógłby mu dać.
Na przystanek przybiega młoda, przemoczona kobieta, Agnes. Sprawdza rozkład jazdy. Wita się z Arvidem. Wydaje się zmieszana i zdenerwowana tym spotkaniem, jakby chciała uciec. Kiedy mężczyzna odchodzi na chwilę w poszukiwaniu pustych butelek, przedstawia się Fredrikowi. Zaczyna mu o sobie opowiadać. Dawno z nikim nie rozmawiała. Czasem wychodzi z domu bez zegarka i godzinami włóczy się po ulicach, żeby tylko kogoś spotkać, zapytać o godzinę. Czasem spędza noc z jakimś mężczyzną. Fredrikowi też nie wiedzie się najlepiej. Przesiaduje w pubach, albo w parku na ławce pijąc piwo. Kobieta przytula się do niego czule. On łapie ją z rękę. Coś między nimi iskrzy. Agnes ciągnie Fredrika za ramię w stronę kościoła. Chciałaby wejść do środka. Nie jest religijna, ani nie wierzy w Boga. Ale teraz kiedy go znalazła, chce przekroczyć próg świątyni razem z nim, jak żona i mąż.
Odkąd Agnes i Fredrik poznali się, i pokochali, stali się porządnymi ludźmi. Zerwali z przeszłością. Niedawno wprowadzili się do małego mieszkania w centrum miasta, z widokiem na ruchliwą ulicę i przystanek autobusowy. Ledwo wiążą koniec z końcem, ale są szczęśliwi. Marzą o starym domu nad morzem. Agnes spodziewa się dziecka. Odwiedza ich Evelyn, matka Agnes. Przynosi zakupy, świecznik do nowego mieszkania i coś dla dziecka. Bardzo chce poznać matkę Fredrika. Spokój młodej pary zakłóca jedynie natrętna obecność Arvida. Mężczyzna kręci się często w pobliżu ich mieszkania, wpatruje się w okna, czasem dzwoni do drzwi. Nie wiadomo czego chce.
Kilka miesięcy później, Agnes, w zaawansowanej ciąży, trafia do szpitala. Lekarze podejrzewają zakażenie płodu. Nie wiadomo czy uda się uratować dziecko. W gabinecie zabiegowym Agnes przechodzi serię specjalistycznych badań. Fredrik czeka na nią w jednym ze szpitalnych pokoi. Martwi się o nią i o dziecko. Chodzi z kąta w kąt. Pielęgniarka próbuje uspokoić go rozmową, wysłuchać. Fredrik opowiada jej o ich pierwszym spotkaniu, niezwykłej miłości, mieszkaniu przy ruchliwej ulicy. Niedawno przeprowadzili się do wymarzonego domu nad morzem. Wreszcie się pobrali.
Po badaniach Pielęgniarka przywozi Agnes. Fredrik wychodzi na papierosa. Kiedy wraca są już wyniki. Trzeba przyspieszyć poród. Dziecka nie da się uratować.
Kilka dni później, Agnes i Fredrik wychodzą razem z kościoła, tego samego, do którego weszli kiedy się pierwszy raz spotkali. Są szczęśliwi. Stracili dziecko, ale mają przecież siebie. Zza przystanku wychodzi im naprzeciw Arvid. Chce się dowiedzieć, gdzie teraz mieszkają. Ale Agnes i Fredrik odmawiają odpowiedzi.
krótkie omówienie krytyczne:
Dziecko jest niebanalną opowieścią o miłości, która daje siłę. Dwoje młodych, zagubionych ludzi staje sobie na drodze, przypadkowym zrządzeniem losu. Ich wzajemne uczucie pozwala im nie tylko znaleźć sens w życiu, ale przetrwać ciężkie chwile i wypędzić duchy przeszłości.
Pod względem formalnym, Fosse posługuje się przede wszystkim symbolem. Prosta z pozoru historia kryje w sobie wiele ukrytych znaczeń.
Justyna Bartkowiak dla ADiT