"Up in Town Hugo Blicka to przedstawienie pełne czarnego humoru i wspaniałych obserwacji."
The Times
Osiemnaście lat po tym, jak jej mąż, odnoszący sukcesy biznesmen, przestał wracać do domu, Madison Blakelock podsumowuje swoje życie rozwódki. Po stracie męża, przyjaciół, wszystkich pieniędzy, a nawet ukochanego kota, jej ucieczką staje się przeszłość. Madison wspomina swoje w gruncie rzeczy tragiczne życie, ale nie poddaje się. Wciąż wierzy w odmianę losu, w to, że szczęście czeka tuż za rogiem.
Jej bronią w walce z beznadzieją są kosmetyki, kreacje i przeszłość. Już w pierwszym monologu, wybierając się do banku, stara się ukryć upływ czasu pod warstwami podkładu, pudru i cieni do powiek. Jej nowa, lepsza twarz przywodzi jej na myśl dawne dobre czasy. Zaczyna wspominać swoją bujną młodość, małżeństwo, które wprowadziło ją do najlepszego towarzystwa, i dramatyczny rozwód. W ten sposób powstaje bardzo precyzyjnie naszkicowany portret kobiety zrozpaczonej, a drobne epizody i na pozór nic nie znaczące wspomnienia składają się na bardzo ciepły, przesycony komizmem, ale jednocześnie tragiczny obraz pozbawionego perspektyw "życia po życiu".
I choć Madison żyje przeszłością, nie może uciec od teraźniejszości. Porzucona przez wszystkich i pozbawiona wszystkiego, w finale dowiaduje się o kolejnej stracie - umiera jej były mąż. Osoba, która tak naprawdę ciągle sprawiała, że Madison miała po co żyć. Jak poradzi sobie z tą chyba, wbrew pozorom, największą stratą?
Zdaniem "Financial Times" to prawdziwy triumf minimalizmu i wskrzeszenie dawno zapomnianego kunsztu miniatury, pozwalającego dzięki z pozoru niewiele znaczącym szczegółom ukazać obraz uniwersalny - i przejmujący.
ADiT