Ur. w 1964 r. Studiowała germanistykę i filozofię w Monachium, dramatopisarstwo w berlińskiej Hochschule der Künste. Debiutowała sztuką Olgas Raum (1990), za którą otrzymała nagrodę teatru Volksbühne w Hamburgu (1990), dwa lata później została laureatką Playwrights Award teatru Royal Court. Kolejny dramat Tatuaż (Tätowierung), wyróżniony prestiżową nagrodą Goethe Institut podczas Festiwalu Dramaturgii "Stückemarkt" w Mühlheim, ugruntował jej pozycję silnej indywidualności w nurcie współczesnego "zbuntowanego", poszukującego nowego języka, nowej formy teatru. Jej kolejne dramaty: Leviathan (1993), Fremdes Haus (1994), Sinobrody - nadzieja kobiet (Blaubart - Hoffnung der Frauen, 1997), Adam Geist (1998), Manhattan Medea (1999), Stosunki Klary (Klaras Verhältnisse, 2000), Der dritte Sektor (2001), Magazyn Szczęścia (Magazin des Glücks, 2003) zostały zrealizowane na scenie, niektóre wielokrotnie; wszystkie doczekały się publikacji. W 1993 roku Deę Loher uhonorowano nagrodą Fundacji Autorów z Frankfurtu, w 1995 roku promocyjną Nagrodą im. F.Schillera (Badenia-Wittembergia), a w 1997 Nagrodą im. J. Lenza i Literacką Nagrodą w Hanowerze. Najważniejsze czasopismo teatralne Niemiec "Theater Heute" dwukrotnie przyznało jej tytuł Autorki Roku (1993, 1997).
Sztuki: Tatuaż , Sinobrody - nadzieja kobiet , Adam Geist , Lewiatan , Przypadek Klary , Magazyn szczęścia