Chorwacki autor dramatów, słuchowisk i scenariuszy oraz dramaturg. Jego debiutancka sztuka Ovdje piše naslov drame o Anti (Tu napisali tytuł dramatu o Ante) została wystawiona w Miejskim Teatrze Młodych w Splicie w 2009 roku. Spektakle na jej podstawie zrealizowano także w Londynie, Belgradzie i Brukseli. Drama o Mirjani i ovima oko nje (Dramat o Mirjanie i tych wokół niej) miał swoją premierę w jugosłowiańskim Teatrze Dramatycznym w Belgradzie w 2010 roku. W tym samym roku spektakl pojawił się w repertuarze Miejskiego Teatru w Lublanie, Chorwackiego Teatru Narodowego oraz Teatru Picadero w Buenos Aires. Utwór Mój syn chodzi, tylko trochę wolniej został scenicznie opracowany w Zagrzebskim Teatrze Młodych w 2011 roku. Spektakl powstał także w innych teatrach poza granicami Chorwacji. W Polsce odbyło się czytanie sceniczne tego dramatu w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DEMOLUDY - Nowa Europa w 2014 roku (reż. Jakub Kasprzak), a polska prapremiera miała miejsce 1 marca 2025 w warszawskim Teatrze Ateneum. Przekład tego utworu na język polski został opublikowany w dwutomowym zbiorze (Nie tylko) fragmenty. Wybór nowych dramatów chorwackich (2019). Projekt na podstawie dramatu Bojim se da se sada poznajemo (pol. Boję się, że teraz się znamy) został zrealizowany w 2014 roku jako wynik współpracy artystów z Miejskiego Teatru Dramatycznego Gavella i Theater und Orchester Heidelberg, będąc częścią międzynarodowego projektu The Art of Aging. W 2015 roku odbyła się premiera spektaklu Kad je dijete dijete bilo (Kiedy dziecko dzieckiem było), który został wyprodukowany przez Miejski Teatr w Lublanie i powstał na motywach filmu Wima Wendersa. Dramat Dobro je dok umiremo po redu (Jest dobrze, dopóki umieramy w kolejności) został opublikowany w hiszpańskim czasopiśmie „ADE Teatro” i w chorwackim czasopiśmie „Kazalište”, a w 2019 roku w Zagrzebskim Teatrze Młodych odbyła się jego premiera. W 2024 roku w gdańskim Klubie Żak odbyło się reżyserowane przez L. Frankiewicz czytanie tłumaczonej przez G. Abrasowicz sztuki Byłoby szkoda, gdyby kwiatki padły. Sztuki Martinića zostały przetłumaczone na około dwadzieścia języków, są wystawiane w teatrach na całym świecie i drukowane w antologiach współczesnego dramatu chorwackiego. Autor jest zdobywcą wielu prestiżowych nagród. W 2016 roku brał udział w festiwalu Pen World Voices International Play Festival w Nowym Jorku. Jest współinicjatorem projektu MONOVID-19.