język polskijęzyk angielski

Nowe sztuki, nowi autorzy

Ur. w Jerozolimie autorka oraz reżyserka teatralna i filmowa. Studiowała dramatopisarstwo w HB Studio w Nowym Jorku i reżyserię w Seminarium Kibuców w Tel Awiwie. Międzynarodowy sukces przyniósł jej spektakl Third Generation. Jest reżyserką rezydentką i członkinią Rady Artystycznej Gorki Theater w Berlinie. Otrzymała Europe Prize for Theatrical Realities i dwukrotnie austriacką nagrodę Nestroy'a. Współpracowała m.in. z Schaubühne, Habima Theatre, Volkstheater (Wiedeń), Kammerspiele (Monachium) i Thalia Theater (Hamburg).

Wyobraźcie sobie Rzym. Ale nie ten z marmuru, tylko z gliny. Lejące się wino, tłuste dziki, podrabiane uczucia, śmiech tam, gdzie powinien rozlec się krzyk. Biesiada u Trymalhiona to pełnokrwista, piekąca groteska o społeczeństwie stojącym na skraju przepaści. W centrum tej opowieści stoi Trymalchion – wyzwoleniec-milioner, który zamiast duszy ma wykałaczkę, a zamiast honoru – fular z kutasikami. Jego dom staje się sceną dla karczemnej orgii smaku, kiczu, przemocy i pychy, gdzie w rytm kolejnych kwadransów (odliczanych przez niewolnicę-kukułkę) spadają…

Pan Bezan od dwudziestu dziewięciu lat pracuje w magazynie firmy produkującej maszty do flag i łodzi: przez pierwszych jedenaście był czeladnikiem, przez kolejnych osiemnaście kierownikiem magazynu. Teraz z powodu artretyzmu odchodzi na emeryturę i przez pięć dni ma przyuczyć do zawodu nowego, młodego pracownika. Pan Bezan jest oddanym, w pełni podporządkowanym pracownikiem firmy. Godzi się na niezmienną od lat wysokość pensji. Swojego zwierzchnika – którego nigdy nie widział na oczy – darzy uczuciem przywołującym na myśl syndrom sztokholmski. Wie, że kartę…

Aaron, 60-70-letni pisarz i wykładowca, mieszkał przez 30 lat w Polsce. Obecnie od trzydziestu lat mieszka w Nowym Jorku, gdzie regularnie odwiedza pewną kawiarnię. Spotyka tu ludzi mówiących po polsku, rosyjsku, w jidysz i po hebrajsku. I rozmawia z nimi. Są to przeważnie ludzie z jego pokolenia, do kawiarni nie przychodzi nikt młody.
W latach 50. pojawia się tam jednak młoda Ester, która jako jedyna z rodziny przeżyła z ojcem Holokaust. Mimo ciężkich przeżyć i trudnej sytuacji materialnej z jej twarzy, przynajmniej na pozór, wciąż wyczytać można radość.…

Refugium to pełna czarnego humoru, emocjonalna i przewrotnie wzruszająca opowieść o tym, że od siebie – a zwłaszcza od własnej matki – nie da się uciec. Nawet jeśli schowasz się głęboko w lesie. Hubert przyjeżdża do odludnego domu odosobnienia. Marzy o świętym spokoju, ciszy, zniknięciu. Ale zamiast ukojenia, czeka na niego dziwna wspólnota – niby sanatorium, niby klasztor, a może tylko starannie wyreżyserowana iluzja ucieczki od świata. Towarzyszą mu: zagubiony duchowny, który tęskni za zakonem i duchową czystością; upadły intelektualista z ironicznym…

Liczby pierwsze to trójka bohaterów, jedno mieszkanie i kilka dekad emocjonalnych napięć, które w końcu znajdują ujście. Stefan Szulc proponuje kameralny dramat psychologiczny z precyzyjnie rozpisanymi rolami, oparty na bardzo współczesnym konflikcie: jak być blisko, gdy wspólna historia podzieliła zamiast połączyć. To nie jest sztuka o wielkich gestach. To teatr napięcia zawieszonego między pauzami, niedopowiedzeniami i pozorną codziennością. Na scenie – Nora, jej brat Miron i partner Igor. Wszyscy funkcjonują na różnych orbitach: Nora – uporządkowana,…

Ur. 1945 Steve Martin to jeden z najbardziej wszechstronnych amerykańskich artystów. Jako legenda amerykańskiej komedii, aktor, producent, scenarzysta i muzyk, znany jest zarówno ze stand-upu, jak i dziesiątek ról filmowych (m.in. Roxanne; Ojciec Panny Młodej; Różowa Pantera; Dwoje we mnie; Samoloty, Pociągi i Samochody). Jest laureatem m.in. pięciu nagród Grammy, Primetime Emmy Award oraz Honorowego Oscara, był także nominowany do dwóch nagród Tony. Przez krytyków określany jako najwybitniejszy żyjący amerykański…

Ur. 1956 niemiecki aktor filmowy i teatralny, reżyser. Pochodzi z rodziny emigrantów austriackich. Występował w największych niemieckojęzycznych teatrach, zagrał m.in. w filmie Sophie Scholl (2005), adaptował też teksty dramatyczne i radiowe. Jego teatralna wersja Randek w ciemność jest ceniona za dramaturgiczną precyzję i odwagę formalną.