Komedia metafizyczna (prawie)
Osoby: Ksenia (30 lat) – art. Director w agencji reklamowej, Rafajel – anioł stróż Kseni (też jako kobieta Ramona), Voice Over – anielski terapeuta Kseni, Mała (6 lat) – dziewczynka, Trzech pracowników Komisji do spraw Ewidencji i Identyfikacji, Postać – anioł, który przyszedł po Ksenię, Anioł Techniczny, Daniel (po 30.) – narzeczony Kseni, Gwidon – menadżer aniołów, Matka Kseni, Pracownicy Agencji Reklamowej, postaci epizodyczne oraz pies
Deadline, prawie metafizyczna prawie komedia, jest ku przestrodze przed stanem uzależnienia od wykonywanej pracy. Ksenia, ambitna pracownica agencji reklamowej, żyje tylko pracą. Przestała się malować, bo zabiera jej to czas przeznaczony na pracę, nie wyłącza komórki, bo potem musi ją włączyć, a przecież szkoda czasu. Jej kontakty z rodziną nie istnieją. Słowo „urlop" przestało funkcjonować. Jest tylko firma, nowe kampanie reklamowe i tytułowy deadline. Do czasu, aż pewnego dnia Ksenia umiera, oczywiście w miejscu pracy, oczywiście z przepracowania – na zawał.
Kiedy się budzi, jest już w wymiarze niebiańskim. Towarzyszący jej anioł stróż Rafajel, (czasami przybierający postać Ramony), znudzony trybem życie swej podopiecznej poszedł do kina – i stało się: Ksenia umarła. Teraz kobieta krok po kroku oswaja się z nową rzeczywistością. Początkowy szok ustępuje miejsca ciekawości. Niebo, do którego trafiła, znacznie różni się od tego, co wiedziała wcześniej o tym miejscu. Każdy z aniołów ma na swojej anielskiej głowie masę spraw do załatwienia, myśli tylko o awansie na wyższy szczebel w anielskiej hierarchii, a wszędzie panuje bałagan. Do coraz bardziej zdezorientowanej Kseni raz po raz docierają informacje z ziemskiego padołu. Otóż w agencji nikt nawet nie zapamiętał jej imienia, wszyscy zignorowali jej śmierć, bo ważniejszy okazał się tytułowy deadline. Tylko Matka stara się wyjaśnić przyczyny śmierci córki. W poznawaniu niebiańskich przestrzeni towarzyszy Kseni Mała – dziewczynka, (być może jej alter ego, być może głos sumienia), która uświadamia jej, że przeholowała z zaangażowaniem w pracę. Ksenia ogląda też króciutkie filmiki z własnego życia. Widzi na nich zapracowaną kobietę, która bardziej przypomina portret trumienny niż żywą istotę. W zaświatach spotyka też swojego dawnego narzeczonego, który zginał pędząc do niej 200km/h na motorze. Przełomowa w życiu Kseni okazuje się retrospekcja, jak oddawała, oczywiście z powodu braku czasu, swojego psa do schroniska...
Cóż, pewne rzeczy nie zmieniają się nawet na tamtym świecie. Ksenia odnajduje się w nowej rzeczywistości, jest już po deadline i niedługo wystartuje w wyborach na boga, ma już pewne plany na początek...
Deadline to komedia, ale o sprawach istotnych, takich jak pracoholizm, w której nie brakuje humoru słownego i sytuacyjnego, a akcja pędzi tak, że nie daje chwili... na oddech.
Okazuje się, że żyjemy w czasach, kiedy nawet niebo nie jest takie, jak sobie je wyobrażaliśmy.