Ur. w 1964 r. w Kordobie dramaturg, reżyser, autor trzech powieści, od 2004 do 2011 roku dyrektor teatru im. Lope de Vegi w Sewilli. Autor takich sztuk jak Kroki (Pasos), Yo Satán, Los Borrachos, Patadas, La oreja izquierda de Van Gogh. Bardzo ceniony w Hiszpanii, wiele jego sztuk było nagradzanych na konkursach dramaturgicznych, a także tłumaczonych na kataloński, angielski, francuski, portugalski, arabski, rumuński i włoski.
Bohaterami sztuki są dwa karaluchy (a właściwie dwie karaluszyce) oraz dwie istoty ludzkie (matka i córka). Karaluchy są jedynymi ocalałymi z pogromu, czyli dezynsekcji. Zastanawiają się, co zrobić w tej sytuacji: uciekać, poddać się? Na ich przykładzie Antonio Álamo pokazał dwie podstawowe postawy życiowe. Największym zagrożeniem dla karalucha są "kroki", czyli po prostu człowiek. Tym razem owady chyba nie muszą się bać, bo Carmen (matka) ewidentnie próbuje nawiązać kontakt między gatunkami i raczej nie ma złych zamiarów. Maria uważa matkę za obłąkaną i chce ją oddać do domu opieki - przecież nikt normalny nie gada z robalami... Świetnie napisane role, dowcipne dialogi. Sztuka w 1996 roku otrzymała nagrodę Premio Ciudad de Palencia.
