język polskijęzyk angielski

Schalko, David

Schalko, David

Urodzony 17 stycznia 1973 w Waidhofen an der Thaya austriacki reżyser telewizyjny, pisarz i scenarzysta. W 1991 roku w Wiedniu rozpoczął studia na Uniwersytecie Ekonomicznym, od 1998 pracował jako copywriter i reżyser. Program telewizyjny Sendung ohne Namen, stworzony przez niego w 2002 roku, zdobył Złotą Romy w 2003 roku i nagrodę na Input Television Festival w Barcelonie. W następnym roku program był finalistą New York Television Award i Rose d'Or w Lucernie.
W 2003 roku Schalko wystawił w Theater Gruppe 80 wraz z Aminą Handke sztukę Disco ergo sum. Następnie z Mikiem Majzenem wyreżyserował film fabularny Nitro, który był wyświetlany w kinach od maja 2006 roku. W 2006 roku w Teatrze Rabenhof w Wiedniu miała premierę jego sztuka Böheimkirchen Euphorie. W tym samym roku Schalko założył z Johnem Lueftnerem i Andreasem Payerem firmę produkcyjną Superfilm.
W 2007 roku ukazał się zbiór opowiadań Schalko Wir lassen uns gehen.
W 2008 roku Schalko opracował pseudodokument Das Wunder von Wien: Wir sind Europameister [Cud Wiednia: Jesteśmy mistrzami Europy] z okazji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2008, które odbyły się w Austrii i Szwajcarii. Fikcyjny dokument telewizyjny, w którym Austria zostaje mistrzem Europy, został wyreżyserowany przez samego Schalko. Film został nagrodzony Złotą Romy w 2009 roku.
Jesienią 2009 ukazała się jego powieść Weiße Nacht [Biała noc], w której naiwny młodzieniec ulega urokowi charyzmatycznego polityka (nawiązując do Jörga Haidera, który zginął 11 października 2008 roku w wypadku). Dzieło zostało zinterpretowane przez krytyków jako „przypowieść o przesunięciu w prawo w Austrii". Według Schalko główny bohater jest wzorowany na Stefanie Petznerze. Tenże pozwał wydawnictwo Czernin, które wydało książkę, za rzekome naruszenie jego dóbr osobistych, ale przegrał proces. Jego apelacja do Wyższego Sądu Krajowego w Wiedniu również nie została uwzględniona.
W 2015 roku w Schauspiel Köln odbyła się prapremiera Kimberly.
W 2016 roku nakręcił film telewizyjny Höhenstraße jako wiedeński wkład w serial kryminalny ORF, który w bardzo polaryzujący sposób porusza aktualny temat rasizmu i imigracji.
W 2017 roku dla Hessischer Rundfunk nakręcono film telewizyjny Toulouse w reżyserii Michaela Sturmingera. Oparty jest na sztuce Schalko pod tym samym tytułem, której prapremiera odbyła się w 2018 roku w Hessisches Staatstheater Wiesbaden. W 2019 roku odbyła się austriacka prapremiera sztuki w Theater in der Josefstadt.
W 2018 roku Schalko opublikował powieść Schwere Knochen. Fikcyjna historia rozgrywa się w okresie powojennym i opowiada o czterech zbrodniarzach z obozów koncentracyjnych Dachau i Mauthausen, którzy po wojnie dzielą między siebie półświatek Wiednia.
Na początku 2018 roku nakręcił dla telewizji M – Eine Stadt sucht einen Mörder, remake klasycznego filmu Fritza Langa M (1931), którego światowa premiera odbyła się na Berlinale 2019.
W 2021 roku ukazała się powieść Bad Regina, która przez kilka tygodni znajdowała się na liście bestsellerów „Spiegla” i która znalazła się na szczycie listy ORF.
Film Ich und die anderen miał swoją premierę na Berlinale 2021. Eksperymentalna produkcja została określona jako „prawdopodobnie najbardziej szalony serial wszech czasów".
Schalko jest współzałożycielem PEN Berlin.
W 2023 roku Schalko nakręcił serial dla telewizji austriackiej o Franzu Kafce. Scenariusz napisał Daniel Kehlmann.

Kimberly

Tytuł oryginalny
Kimberly
Tłumacz
Szalsza, Marek
Gatunek sztuki
Sztuka muzyczna
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn
Szczegóły obsady
dodatkowo w obsadzie 1 piosenkarz (Narrator), Chór Duchów i muzycy
Prapremiera
11 grudnia 2015, Schauspiel Köln, Kolonia, reż. David Schalko, muzyka: Kyrre Kvam

Schalko w swojej pełnej mrocznych i tajemniczych symboli, erotyzmu i absurdalnego, czarnego humoru śpiewogrze, gdzie sceny dramatyczne przeplatają się z piosenkami, po mistrzowsku łączy konwencje psychologicznego thrillera erotycznego, horroru i komedii. Literatura miesza się tu z prawdziwym życiem, a fantazja, gra pozorów i pragnień z szaleństwem. Miłość i namiętność, które, na przemian z nienawiścią i morderczymi zamiarami, łączą wszystkich bohaterów Kimberly, okazuje się uczuciem mrocznym i zabójczym, balansującym na granicy kiczu. Irracjonalny język złożony z wyrazistych, zapadających w pamięć fraz, surrealistyczne obrazy i rozedrgana w rytm postępującego szaleństwa akcja dramatu, wydobywają z widza najskrytsze i ambiwalentne pragnienia. Autor tyleż rozkoszuje się tymi dwuznacznościami, ile ujawnia ich śmieszność. Schalko całkiem jednak poważnie bada z jednej strony źródła fascynacji mordercami (i morderczyniami!), z drugiej naszą uległość wobec uroku tych, którzy czyhają na nasze życie.

„Zabójczyni mężczyzn. W trakcie ucieczki” – tak przedstawia się „wioskowemu poecie” Konradowi tajemnicza kobieta. To tyleż prowokacja, ile... szczera prawda. Morderczyni – wzorowana na słynnej w Austrii postaci zabójczyni o pseudonimie „Eislady” („Lodowa Dama”) – pragnie, aby Konrad niejako „wypełnił treścią” jej nową tożsamość: tytułową Kimberly. Takie rozwiązanie zasugerowała używająca wątpliwych metod i etyki Psycholożka, która nadzoruje proces resocjalizacji bohaterki po odsiadce wyroku za podwójne zabójstwo. Konrad sam nie może pochwalić się czystym sumieniem – w wyniku zupełnie „przypadkowego” wypadku samochodowego jego żona Katherine została przykuta na wiele miesięcy do łóżka. Dotychczas Konrad wypełniał życie właśnie Katherine swoimi literackimi opowieściami i fantazjami, teraz jednak podejmuje dwuznaczną i niebezpieczną grę z Kimberly... O tym, czy wygra nowa, niebezpieczna fascynacja, czy stara miłość rozgorzeje na nowo, zadecyduje jednak nie sam Konrad. To, kto kogo wykorzystuje, a kto byłby zdolny zabić czy zostać zabitym w imię miłości, rozstrzygnie się dopiero w krwawym finale.