Sztuka hiszpańskiego autora została oparta na prawdziwych zdarzeniach i fragmentach autentycznych wypowiedzi. 26 maja 2003 miała miejsce największa tragedia hiszpańskich Sił Zbrojnych w czasie pokoju – w Turcji rozbił się samolot Yakolev wiozący do kraju żołnierzy powracających z misji w Afganistanie. Zginęło sześćdziesięciu dwóch wojskowych. W sztuce ukazane są kontrowersje związane ze sprowadzeniem do kraju i błędną identyfikacją ciał ofiar oraz zaniedbaniami na miejscu wypadku.
Tekst przedstawia historię konkretnej rodziny. Główną bohaterką jest siostra jednego z żołnierzy, która prowadzi rozmowy z funkcjonariuszami oddelegowanymi do wyjaśnienia rodzinom procedur, m.in. procesu weryfikacji tożsamości ofiar. Kobieta za wszelką cenę pragnie poznać prawdę o przebiegu katastrofy. W pewnym momencie pojawia się jednak pytanie: czy żyć przeszłością, nawet jeśli zawiera niewiadome, czy skupić się na teraźniejszości? Komentarz do całej sytuacji wygłasza Wojskowy, czyli zmarły brat, którego wypowiedzi są ujęte w poetyckie wersy pozbawione interpunkcji.