Akcja obejmuje 4 dni
Melancholijna opowieść bez happy endu: rozwiedziona para zawiera nowe związki tylko po to, aby odkryć dawne uczucie. Starzejący się ekscentrycy: wzięty kamerzysta i jego była żona spotykają się po latach. Podróż sentymentalna w czasie. Skłóceni rodzice dwójki dorosłych dzieci próbują zrozumieć, dlaczego kiedyś chcieli być razem. Czy możliwe, że wciąż się jeszcze kochają? Żadne z nich nie chce się do tego przyznać. Ciągle żywa jest zazdrość: Audrey i Tony czują dotkliwe ukłucia zawiści, myśląc sobie: jemu/jej udało się lepiej niż mnie. Próbują rozliczyć się z przeszłością, która okazuje się dla nich ciągle atrakcyjna i żywa. Podobnie jak hołubiona przez nich... wzajemna nienawiść.
Audrey i Tony dzielą dobytek tak jak kiedyś podzielili między siebie dzieci. Rzeczy niepotrzebne zamierzają sprzedać na aukcji. Oglądając przedmioty, wspominają stare dzieje i przyczyny rozstania, pośród których niemałą rolę odgrywało pijaństwo męża i frustracja żony. Tym niemniej wciąż wypomina ona Tonemu, że porzucił ją dla młodszej kobiety. Nagle nadjeżdża Stella, obecna żona Tonego. Jest w zaawansowanej ciąży, a właściwie - w momencie bliskiego rozwiązania. Audrey szybko wzywa pomoc, pomaga Tonemu przetransportować Stellę do szpitala. Nazajutrz gratuluje mu przyjścia na świat córki. Niezwykłe okoliczności wyzwalają w obojgu nieoczekiwane emocje: tym razem rozmawiają ze sobą naprawdę szczerze. Kolejnego dnia Audrey informuje Tonego, że zdecydowała się na natychmiastowy ślub ze starającym się o nią od jakiegoś czasu mężczyzną. Gdy wydaje się, że wszystko zostało już ustalone, Audrey wybucha litanią oskarżeń i pretensji. W ciszę po burzy wkracza 18-letnia córka Audrey i Tonego, Lucy. Przyjechała na ślub. Lucy zwierza się matce, że starsza córka Tonego ze związku ze Stellą nie jest... jego córką. Ojcem ma być jakoby pewien nieodpowiedzialny młodzieniec, Steve. Okazuje się, że Tony rozwodzi się ze Stellą i szykuje dla niej osobne mieszkanie. Audrey jest w szoku. Mimo to wychodzi za Briana, aby w chwilę później stwierdzić (nowy mąż podziela jej zdanie), że małżeństwo nie jest najlepszym pomysłem. Audrey znajduje nagraną na magnetofonie wiadomość: najlepsze życzenia na nowej drodze życia i wyznanie żalu z powodu utraty najlepszej żony świata, jaką była. Wzruszona Audrey szlocha. Nagranie trwa dalej: Tony przeprasza za chwilę słabości, wyznaje, że wątplił, czy istotnie jest ojcem swego dziecka. Jednak Stella wróciła do niego i znowu jest cudownie, zapewnia. Audrey drętwieje, lecz oto nadchodzi Tony z liścikiem od Briana, który donosi, że ożenił się z nią tylko po to, aby pchnąć ku sobie dawnych małżonków. "Audrey wciąż bardzo cię kocha" pisze Brian. Zamiast paść sobie w ramiona, Audrey i Tony wyznają sobie... dozgonną nienawiść. Znowu przerzucają się oskarżeniami. Pojedynek trwa.
premiera: 15 grudnia w Teatrze Ateneum, reż. Marcin Sosnowsk