Helena – pani w średnim wieku, młodzież w wieku maturalnym
Późnym wieczorem do Heleny Siergiejewnej, nauczycielki matematyki, przychodzą jej uczniowie. Chcą złożyć jej życzenia z okazji urodzin. Urządzają nawet małe przyjęcie. Jednak prawdziwy powód odwiedzin jest inny. Tego dnia zdawali egzamin z matematyki. Chcą prosić ją o klucz do sejfu, żeby podmienić swoje prace. Wstrząśnięta nauczycielka nie zgadza się, każe zabrać uczniom prezenty i wyjść. Kiedy nie chcą opuścić mieszkania, próbuje wezwać milicję, wtedy uczniowie wyrywają ze ściany kabel telefoniczny. Mimo prób zastraszenia i gróźb nauczycielka pozostaje niewzruszona. Jeden z uczniów, Witia, upija się. Jego ojciec jest alkoholikiem, czuje się więc usprawiedliwiony. Matematyczka jest załamana, chce odejść z pracy. Wśród uczniów znalazł się też Wołodia. Nie przyszedł tu w swojej sprawie, bo wie, że egzamin dobrze mu poszedł. Zależy mu jedynie na poklasku wśród pozostałych uczniów i zwycięstwie nad nauczycielką. To on najbardziej naciska na oddanie klucza. Gdy pani Helena kładzie klucz na stole, wydaje się, że zwyciężył. Nie udało mu się jednak zapanować nad kolegami, którzy niespodziewanie wycofują się z żenującej sytuacji.