DRAMAT W TRECH AKTACH
przekład: Andrzej Sobol-Jurczykowski
przekład wierszy: Jerzy Kamiński
Osoby:
Agamemnon Garrigó
Elektra Garrigó
Klitemnestra Pla
Pedagog
Orestes Garrigó
Egistos Don
Chór
Antyczny dramat kubański, bardzo współczesny. Cudaczne pomieszanie tragedii greckiej, psychopatologii rodzinnej i symboliki voodoo. Dziwna, niepokojąca atmosfera, spotęgowana obecnością chóru, "bujającymi się" dialogami na temat przeznaczenia i konieczności. Nie wiadomo, co o tym myśleć.
Jesteśmy w Hawanie - "mieście przez nikogo nie realizowanych cnót". Sugestia rewolucji wisi w powietrzu, na ulicach dochodzi do aktów przemocy. Elektra, 20 letnia kobieta obdarzona licznymi przymiotami, rozmawia ze swym Pedagogiem - centaurem. Przedmiotem ich rozmowy jest "filozofia świata zwierząt", która jest identyczna z filozofią świata ludzi. Elektra jest postacią nowoczesną, zechce wyzwolić się spod tyranii rodziców. Najpierw pozbędzie się ojca, potem - matki. To pojętna uczennica Pedagoga- zrozumiała, że każdy czyn jest tylko faktem, pozbawionym moralnego tła. Wchodzi Agamemnon, zaniepokojony wiadomością, że narzeczony córki chce ją porwać. Starszy pan nie godzi się ani na porwanie, ani na ślub. Nie chce stracić ukochanej istoty, powołuje się na "prawo rodziny". Elektra odpowiada mu buntowniczo, jest nastawiona na samodzielność. Wchodzi Klitemnestra - histeryczna, zamartwiająca się o ukochanego syna, Orystesa. Chce go mieć przy sobie, boi się jego wyjazdu. W królewskim kwadracie matka - syn - ojciec - córka powietrze jest gęste od skrywanych namiętności, cierpienia i niedomówień. Murzyńskie aktorki - pokojówki odgrywają pantonimę: dramat rodzinny, zostaje wyśmiany i przerysowany. Najpierw oglądamy samobójczą śmierć królowej, która nie chce już żyć po stracie syna. Później w identyczny sposób zachowuje się król po samobójczej śmierci Elektry. Każdy walczy z przeznaczeniem, każdy przegrywa. Akt drugi -upadek tyranii. Miasta po rewolucji. Oda Elektry do nieistniejących bogów. Śmiech wyzwolonego, "nowoczesnego" umysłu nad starymi, zmurszałymi formami. Matka z triumfem informuje Elektrę o samobójstwie jej narzeczonego. Towarzyszy jej Egistos - "przyjaciel domu", kochanek. Pijany król świętuje śmierć rywala i opłakuje upadek królewskiego domu. Odbywa się walka kogutów, podczas której ginie stary kogut, podarowany kiedyś królowej przez króla. Wkrótce ginie też i sam król. Po nim przychodzi kolej na królową - zapowiedź śmierci nie pozwala jej normalnie żyć. Nagle okazuje się, że nie ma już Orestesa - brata, jest tylko Orestes - cudzoziemiec, który przybył do pałacu z dalekich stron. Elektra straciła kontakt z bratem wiele lat temu, w czasie rozwodu rodziców. Teraz odnajduje prawdziwego Orestesa, który przybył, aby zgładzić matkę - królową. Pedagog żegna się z Klitemnestrą - jego misja skończona, dzieci są już samodzielne i "wyedukowane". Widzimy triumf dzieci nad rodzicami. Córkę "pożerającą" matkę, tak, jak kiedyś matka "pożerała" córkę. Królowa jest samotna, opuszczona przez kochanka. Spożywa owoc papai i umiera otruta przez rodzonego syna. Orestes opuszcza królestwo. Elektra zostaje sama.