„Nie jestem złym człowiekiem. Nie jestem inny niż wszyscy. Po prostu chciałem zmienić świat.“ Kto to mówi? Stalin, Isaac Newton, Kenny Everett? Otóż nie. W porywającej sztuce Lucy Prebble słowa te wypowiada Jeffrey Skilling, mesjasz-wizjoner, były szef Enronu, teksańskiej firmy energetycznej, która pod jego przywództwem przekształciła się ze zwykłego dystrybutora gazu i ropy w kuźnię idei i konstelację lewych interesów. Skilling z otyłego, łysiejącego księgowego zmienia się we wszechmocnego i wszechwiedzącego guru i bożyszcze mediów. Towarzyszą mu: jowialny i przyjacielski południowiec Ken Lay, założyciel firmy, i geniusz matematyczny, księgowy – a później szef finansowy firmy Andy Fastow. Pod ostrze satyry trafiają amerykańscy analitycy giełdowi, maklerzy, telewizyjni eksperci, Lehman Brothers – ośmieszeni w doskonałej slapstikowej scenie, także Arthur Andersen, jedna z największych amerykańskich firm audytorskich, która, oskarżona o przyczynienie się do upadku Enronu, również ogłosiła upadłość. Wszyscy przedstawieni są jako nieudolni i niekompetentni głupcy. W świecie sparaliżowanym przez recesję wywołaną chciwością, arogancją i brakiem zasad, sztuka jest doskonałą alegorią naszych czasów. Na końcu sztuki Jeff Skilling, szef Enronu, skazany na 24 lata więzienia, wygłasza porażający monolog. Mimo swojej porażki – w dalszym ciągu wierzy w wolny rynek.
Upadek Enronu, jeden z najgłośniejszych skandali finansowych wszech czasów, który stał się symbolem korupcji amerykańskiego świata biznesu, Prebble zamienia w pasjonujący epos teatralny. Ukazując kulisy spektakularnego bankructwa cesarstwa Enronu ta sztuka rzuca światło na przyczyny sytuacji finansowej, w jakiej znaleźliśmy się dzisiaj.
Z recenzji:
- „Nowa sztuka Lucy Prebble Enron jest fenomenalna. Historia sukcesu teksańskiej korporacji i jej upadku w 2001 w aurze światowego skandalu opowiedziane są w sposób porywający, szokujący i poruszający zarazem.“ - The Telegraph
- „Błyskotliwy, zabawny, pomysłowy, przejrzysty, porywający i otrzeźwiający, nieoczekiwanie poruszający. Enron trzeba obejrzeć. Polityczny teatr XXI wieku przybył w wielkim stylu.“ - The Times
- „Sztuka triumfuje ukazując wzlot i upadek Enronu, używając zabiegów teatralnych, dzięki którym nawet najbardziej skomplikowane mechanizmy operacji finansowych stają się przystępne, zrozumiałe i… fascynujące." - The Guardian