Raffi od niepamiętnych czasów jest zakochany w swojej sąsiadce Leni. Pamięta, że w dzieciństwie Leni była molestowana przez własnego ojca. Obiecał sobie, że kiedy będzie duży, zostanie policjantem i będzie czuwał nad swoją ukochaną. Przez ostatnie trzy lata obserwuje i śledzi ją i niczym detektyw opowiada publiczności o swoich poczynaniach. Kiedy odkrywa, że Leni chce zabić ojca, postanawia ją uratować i proponuje jej ucieczkę na Alaskę.
Igloo Yehezkela Lazarova przedstawia prostą, wzruszającą historię dwojga poranionych ludzi, nieufnych i bojących się bliskości, których ucieczka jest początkiem walki o przetrwanie. Opowiadają oni swoją historię tak jak ją przeżyli i zapamiętali. Nie jest to obiektywna rzeczywistość, ale ich subiektywne widzenie świata, prawdziwe jedynie dla nich samych. Przetworzona przez ich pamięć historia wraca na scenę mieszając się z teraźniejszością. Wspomnienia z dzieciństwa przeplatają się z marzeniami. Tytułowe igloo i Alaska jawią się im jako kraina szczęścia i schronienie przed trudną rzeczywistością oraz wciąż obecną w ich życiu przeszłością. Zdolność zapominania i odsuwania od siebie trudnych momentów życia daje im szansę na nowy początek.
Zamknięty w sobie Raffi nie umie mówić o uczuciach. Leni udaje, że nie jest zainteresowana Raffim. Nie wiadomo nawet, czy go pamięta z dzieciństwa. Ukrywa swoje uczucia przybierając postać histerycznej aktorki deklamującej swoje role i inscenizującej swoje życie. Czy naprawdę zabiła swojego ojca? Czy naprawdę tylko udaje?
Igloo to intymny teatr dwójki aktorów – różnorodność emocji, ciekawe role dla aktorów. Wzruszająca, prosta historia o spotkaniu dwojga ludzi – spotkaniu, na które czeka się całe życie. Spotkaniu, które może uleczyć i przenosić w inne wymiary czasu i przestrzeni. Umożliwiającym nawet tańczenie na lodzie czy łowienie ryb w odległych krainach Alaski.
Sztuka miała swoją prapremierę na Festiwalu Izrael w 2013 roku - trailer... Klik.