Przypadkowe spotkanie w supermarkecie zaburza porządek wszechświata – jest jak trzęsienie ziemi, a to tylko rozbita butelka śmietany i rozerwana torebka malin – jednym słowem plama na terakotowej podłodze sklepu. Dla pary wrażliwców: kulturoznawczyni i socjologa, tzw. dzieci nauczycielskich, żyjących we własnych bardzo wsobnych przestrzeniach psychicznych, ten wstrząs jest początkiem nowego świata. Relacji, tj. doświadczenia z gruntu niemożliwego. Z pomocą przychodzi technologia, aparat telefoniczny – komórka i okoliczność sprzyjająca: Jeden lubi jej używać, robi często to w swojej pracy jako doradca klienta bankowego. Woli rozmawiać przez telefon, bo wtedy nie musi patrzeć na siebie w spojrzeniu tej drugiej osoby. Wymiana numerów będzie pasem startowym relacji podwójnej – do głosów bohaterów dołączą ich wewnętrzne „demony”, z którymi prowadzą nieustannie rozmowę. Tak powstaje fuga na dwie pary głosów, która przeradza się w prawdziwie doświadczenie z wszelkimi tego skutkami: seksem, euforią, wyobcowaniem, samotnością, ucieczką i próbą powrotu, aż stanie się jasne, że:
Popatrzyli na siebie, a ich spojrzenia były przysięgą
Że chcą spróbować razem raz jeszcze
DEMON
I szli tak ramię w ramię
Mijając samotnych umarłych
Przez cmentarz w południowej dzielnicy miasta
W to piękne listopadowe popołudnie."