Tekst mówi o trudnej miłości, o godzeniu się z przeszłością, ale przede wszystkim o spotkaniu z tajemnicą, która burzy zwykły porządek świata. Każda z postaci próbuje zgodnie z własnym doświadczeniem oswoić tę tajemnicę. Każda też przechodzi pewną przemianę.
Ważną inspiracją była dla mnie twórczość Jerzego Nowosielskiego. To m.in. dzięki jego wypowiedziom wyraźny stał się dla mnie pewien fatalistyczny pierwiastek, który na stałe zamieszkuje duszę rosyjską, odsłoniły się wyraźniej skomplikowane więzy władzy świeckiej i duchownej, pełniej dostrzegłem zagadnienia jurodstwa i namiętnej żarliwości ducha (która będzie kazała Grigorijowi zadawać wszystkim dręczące pytanie: „kim jestem?"), a także kruchości natury ludzkiej."
Stefan Szulc
Expose
Zastygnięcie Zoji symbolizuje lęki i traumy przeszłości, niepokoje egzystencjalne i metafizyczne, które odnajduje w sobie każdy mieszkaniec wspólnoty. Mają one także związek z odnalezieniem grobów z czasów wojny, których istnienie milicja usiłuje ukryć. Zmarli domagają się pamięci i modlitwy. Zoja staje się pośrednikiem między nimi a światem żywych.
Bardzo ważną rolę pełni w sztuce osadzenie wydarzeń w prawosławnej duchowości. Oś tematyczna przebiega pomiędzy stuporem, śmiercią, opresją a przemianą wewnętrzną i nowym życiem. To porządek Paschalny. Finał sztuki zbiega się z obchodami prawosławnej Wielkanocy.
W świecie pełnym opresji wyjątkowo istotne staje się zagadnienie wolności wewnętrznej, wolności religijnej, która wynika nie z wybujałego indywidualizmu, ale właśnie z wspólnotowości i współzależności. Wspólnota zaś włącza w swoją historię wypartą przeszłość i przywraca porządek pamięci. W ten sposób poczucie egzystencjalnej "dyslokacji", bycia w świecie "nie do zniesienia", ustępuje miejsca mocnemu osadzeniu w "tu i teraz".
W Jurodiwej Stefana Szulca groteska, niedopowiedzenie, dotknięcie niewyrażalnej rzeczywistości współgrają ze zwykłymi, nieraz powikłanymi problemami egzystencjalnymi bohaterów. Tekst jest znakomitą podstawą do realizacji zarówno tragikomicznego, jak i psychologicznego, pełnego tajemnic przedstawienia.