Akcja zamknięta w przestrzeni lotniska, potraktowanego dosłownie i metaforycznie (na co jednoznacznie wskazuje tytuł utworu). Dziesięć postaci scenicznych stanowi możliwy przekrój społeczeństwa Europejczyków, których niezależnie od sytuacji życiowej zdaje się łączyć jedno - poczucie frustracji. To diagnoza mieszkańców "starego kontynentu", sporządzona jeszcze przed kryzysem, kiedy zaczynało się odczuwać znamiona rozpadu. Punktem wyjścia tego dramatu jest "Czechowowska struktura" – dziesięć postaci w jednej przestrzeni odgrywa swoje historie. Zgodnie z zasadą nowoczesnego teatru, stopniowo dochodzi jednak do rozpadu postaci, które wypadają z ról, tracą swoją tożsamość i zaczynają przypominać błąkające się na lotnisku zjawy. W tekście pojawia się sugestia, że mogą być one zjawami po katastrofie, która już się odbyła, a "innego końca świata nie będzie".
Pomysł akcji dziejącej się na lotnisku nawiązuje do sztuki Ostatnie wezwanie Thomasa Ostermeiera i słynnego Murx! Christopha Marthalera. Choć sztuka została napisana przed katastrofą smoleńską, dziśmoże wywoływać rozmaite skojarzenia.