Odlot to mądra i ciepła opowieść o tolerancji, sile przyjaźni, trudach dojrzewania. Biały bocian Nanji (zwany przez rodziców Fryderykiem), choć ma europejski rodowód, urodził się pod afrykańskim niebem. Czas umilają mu zabawy z najlepszą przyjaciółką, czarną bocianicą Fantu. Młody Nanji, wykpiwany przez niektórych czarnopiórych kolegów z ptasiego podwórka, zaczyna zadawać sobie pytania o własną tożsamość. Postanawia uciec z rodzinnego gniazda i udać się wraz z Fantu do „ziemi obiecanej” – wymarzonej Europy.
Lot przeradza się w pasmo przygód – bocianiątka spotykają stadko pelikanów, w zabawny sposób przestrzegających przed drzemiącym w każdym z nas pierwiastkiem zła, oraz ekscentrycznego Marabuta, głoszącego enigmatyczne prawdy: „Jesteś wyjątkowy i jesteś jak wszyscy. Pasujesz wszędzie, nie mieścisz się nigdzie […] Pomiędzy tutaj i tam - dokładnie w tym miejscu. Jesteś smutny, jesteś inny, jesteś taki sam.”
Nanji zrozumie sens słów Marabuta dopiero po dotarciu do Europy (czyli, w domyśle – do Polski). Teraz to Fantu i jej odmienne upierzenie staje się obiektem docinków miejscowych. Jakby tego było mało, ojczyzna protagonisty jest wewnętrznie podzielona – dostojne białe bociany sprzeczają się z gromadą pesymistycznych, cierpiętniczo nastawionych czarnych wron. „Łąka dla bocianów!” – zakrzyknie w pewnym momencie jeden z bohaterów. Czyż nie brzmi to znajomo…? Na szczęście przyjaźń i rodzicielska miłość okażą się silniejsze niż wzajemne niesnaski i nieracjonalne uprzedzenia.
Pomysł na sztukę narodził się w wyniku rozmów autorki z wybitną południowoamerykańską twórczynią teatru lalkowego – Janni Younge. Owocem współpracy obu artystek jest spektakl zrealizowany w Teatrze Animacji w Poznaniu, który zbiera entuzjastyczne recenzje. Warto, by dzieci w całej Polsce mogły „odlecieć” wraz z pierzastymi bohaterami!
- „Kim jest biały, europejski bocian urodzony w Afryce, nieznający ojczyzny swych rodziców, za to świetnie czujący się na Czarnym Lądzie – w swej faktycznej ojczyźnie? Czy dlatego, że jest biały, musi odlecieć do Europy, czego kategorycznie domagają się jego czarni pobratymcy? Dlaczego nie może zaprzyjaźnić się, a potem stworzyć dorosłego stadła ze swą czarną koleżanką? Czarni czy biali – wszyscy jesteśmy bocianami,
> – tak czy nie?”
- Juliusz Tyszka, Teatralny.pl