Hans-Peter Grothe, porządny i raczej nudnawy pracownik firmy logistycznej, otrzymuje zadanie specjalne: ma znaleźć zagubiony kontener. Problem tkwi jednak w tym, że nikt nie chce mu powiedzieć ani tego, gdzie może się on znajdować, ani tego, jaka jest właściwie jego zawartość. W trakcie poszukiwań w Paryżu Grothe spotyka celebrytkę i gwiazdkę rozbieranych sesji Lynn, co zapoczątkowuje serię dziwnych zdarzeń rodem z farsy szpiegowskiej. Najwyraźniej grożą mu nieznajomi, a inni myślą, że to on jest dla nich zagrożeniem. Kontener okazuje się być pożądany przez coraz liczniejsze grono, na które składają się: konkurujące ze sobą światowe koncerny, Kościół katolicki, rząd szwajcarski, a w końcu światowa opinia publiczna. Grothe ma wrażenie, że wszyscy biorą go za kogoś, kim nie jest, przypisują nieograniczone wręcz możliwości, z licencją na zabijanie włącznie, i uważają za szarą eminencję światowej gospodarki. W tej sytuacji decyduje się założyć firmę giełdową zajmującą się poszukiwaniem kontenera i promuje jej działalność przy pomocy Lynn, wprawdzie uzależnionej od leków i żyjącej w swoim świecie, ale na co dzień miłej osóbki. Cena akcji firmy rośnie do niebotycznych poziomów, a ludzie na całym świecie domagają się informacji o tym, gdzie znajduje się najsłynniejszy na naszej planecie kontener.
David Gieselmann w mistrzowski i niezwykle inteligentny sposób pokazuje mechanizm działania współczesnego kapitalizmu, w którym można wykreować każdą potrzebę i sprzedać wszystko, co tylko zostanie nazwane. Pokazuje też sposoby tworzenia celebrytów, walki o popularność i niezliczonych dróg zarabiania pieniędzy na własnej sławie. To niezwykle ostra i niezmiennie zabawna diagnoza tego, czym żyją i o czym marzą ludzie w dzisiejszym świecie Zachodu.
Prapremiera światowa Paryskiego kontenera odbyła się 19 grudnia 2014 w Schauspiel Frankfurt (reż. Christian Brey).
Dla ADiT Jacek Kaduczak