Sztuka Nicky'ego Silvera zdecydowanie wybija się ponad przeciętność, oferując widzom połączenie nowoczesnych środków wyrazu z antycznym dramatem, w którym rolę Przewodnika - Komentatora pełni psychiatra. Epilog zawiera biblijne odniesienie do Ojca, który wymierza karę Synowi, oczyszczając go w ten sposób z grzechu. Choć sztuka nie odnosi się do realnych wydarzeń, nieuchronnie nasuwa się analogia: pierwowzorem głównego bohatera mógłby być Michael Jackson. Autor porusza problem pedofilii na tle ogólnego moralnego chaosu i okrucieństwa w stosunkach rodzinnych w nowoczesnym, "wyzwolonym" społeczeństwie. Stosując zabieg przenikania się kwestii bohaterów i pomieszania jawy ze snem, bada zwodniczą naturę uwielbienia wobec zewnętrznego piękna. Piękne dziecko to zarówno molestowany seksualnie chłopiec, jak i sam molestujący - widziany oczami rodziców. To także dziecko, którego spodziewa się odrzucona kochanka. Wielopoziomowy tekst oscyluje pomiędzy mieszczańską farsą, groteską a tragedią. Autor przedstawia ludzi nieuważnych wobec siebie nawzajem, obdarzających się pseudouczuciami, które są zaledwie odbiciem prawdziwych emocji, niczym kolorowe plamy na obrazach tytułowego Dziecka - trzydziestokilkuletniego Isaaca. Ważnym elementem tego współczesnego moralitetu jest "zaśnienie" postaci we własnych wizjach rzeczywistości.
Akcja rozgrywa się w living roomie skonfliktowanego małżeństwa oraz na patio, gdzie koczuje Delia, sekretarka Harrego. Obarczona opieką nad toksycznym ojcem Delia chwyta się romansu z szefem niczym ostatniej deski ratunku. Nan nie kocha męża. Z jej strony jest to małżeństwo z rozsądku, ze strony Harrego - sen o romantycznej miłości. Nan odgrywa konwencjonalną scenę zazdrości, którą widzi powracający do domu syn. Opętana urządzaniem wnętrz matka zaszczepiła mu swego czasu namiętność do faktury, kształtu i koloru. Isaac, nauczyciel rysunku, molestuje swoich uczniów. Błaga rodziców o schronienie, gdyż wydał się jego "romans" z ośmiolatkiem. Nazajutrz prosi Delię, aby pozowała mu w charakterze matki do portretu rodzinnego. Na scenę wkracza terapeutka, która opiekowała się kiedyś małym Isaakiem. Dr Elizabeth Hilton tłumaczy Delii jej neurotyczne przywiązanie do Harrego i namawia ją, aby odeszła. Delia spodziewa się dziecka. Zajęty problemami syna Harry jest wobec niej coraz bardziej brutalny. Wreszcie zjawia się ostatnia postać dramatu, senny koszmar, dręczący Nan. To Matka Victora - chłopca, którego kiedyś wykorzystał Isaac. Nan wiedziała o tym, milczała jednak przez całe lata, bojąc się prawdy. Dowiadujemy się, że Victor został kaleką po nieudanej próbie samobójczej. Delia odchodzi. Wydawało jej się dotąd, że jest najnieszczęśliwszą istotą na świecie. Zmienia zdanie, zapoznawszy się z tajemnym, pełnym grozy życiem rodziny swego kochanka. Harry postanawia oślepić Isaaca, aby piękno nie miało już nad nim władzy. Opieka nad ślepym synem ma na powrót zjednoczyć rodzinę.