Romantyczno - erotyczna opowieść o długotrwałym niespełnieniu, które wyładowuje się w smaku potraw i starannie pielęgnowanym szaleństwie. Napiętnowana rodzinną tradycją Tita walczy z rodzinną klątwą, która nakazuje najmłodszej lub jedynej córce pozostanie do śmierci przy matce. Sztuka napisana jest poetyckim językiem, przez długi czas widz nie domyśla się, że oglądane sceny są jedynie projekcją wspomnień i marzeń urodzonej na kuchennym stole Tity. Tym większe jego zaskoczenie, kiedy finał okazuje się jedynie wizją udręczonego umysłu.
Treść:Tita nie umie się sprzeciwić rodzinnej tradycji: jako najmłodsza córka nie wyjdzie za mąż, lecz zostanie przy matce, aby opiekować się nią aż do śmierci. Matka odmawia więc jej ręki donowi Pedro i w obecności jego ojca, don Pasquale, podsuwa swoją najstarszą córkę, Rosaurę.
Zdeterminowany syn godzi się na to małżeństwo, aby być bliżej Tity, bowiem wszyscy będą mieszkać razem na rancho Mamy Eleny. Po ślubie dziewczyna nawiązuje z ukochanym intymny dialog poprzez potrawy, które przygotowuje po mistrzowsku, wkładając w nie całe serce i tłumioną namiętność. Kluczową sceną dramatu jest przygotowanie i podanie "przepiórek" brzemienne w niezwykłe skutki dla wszystkich. Eksplozja smaku i szaleństwo zmysłów dopuszczają do głosu instynkt życia. Gertrudis, starsza siostra Tity, idąc za tym głosem da się porwać kapitanowi oddziałów rewolucyjnych, potem będzie pułkową dziwką, żeby w końcu zdobyć szacunek wojska i pozyskać serce kapitana. Przekleństwo rzucone przez mamę Elenę dosięgnie Pedra, który poparzony okrutnie, trafi pod czułą opiekę Tity.
Matka nakazuje Ticie trzymać się z daleka od męża siostry i zabrania jej karmić dziecko, mimo że Rausaura nie ma mleka.
Ponieważ obawia się naruszenia zakazu, oddala rodzinę ze domu. Dziecko umiera.
Tita oskarża matkę za śmierć dziecka, odmawia przyjmowania pokarmów i zamyka się w gołębniku. Matka chce ją oddać do zakładu dla obłąkanych. Tita znajdzie opiekę u dra Browna, który zajmie się nią zgodnie z dawną indiańską sztuką tekarską, która przetrwała dzięki jego babce. Leczy ją mistycznymi opowieściami, magią słów, rosołem według specjalnej receptury i ziołami. Tita wraca do równowagi, zaczyna rozumieć, że przyczyną rodzinnej tragedii jest tradycja, która pozbawia kobiety prawa do miłości w imię świętych nakazów.
Tita wraca do domu, żeby opiekować się chorą matką. Po jej śmierci znajduje listy, z których wynika, że ona sama jest owocem cudzołóstwa. Pogrzeb ponownie scala rodzinę pod jednym dachem. Doktor Brown prosi don Pedro, obecnie głowę rodziny, o rękę Tity. Tita walczy ze sobą, z jednej strony pragnie ułożyć sobie życie, a z drugiej nie ma woli, żeby zrezygnować z zakazanej miłości. Duch mamy Eleny straszy ją po nocach. Namiętność wygrywa z głosem rozsądku, upokorzona Rosaura zaczyna chorować, widząc jedyną nadzieję w Esperanzy, swojej córce, która, jak każe tradycja, będzie musiała opiekować się nią do końca życia. Tita próbuje przemówić Rosaurze do rozsądku. Zachodzi w ciążę z Pedrem.
Wizyta siostry Gertrudis, obecnie w stopniu pułkownika, która zatrzymuje się wraz ze swoim pułkiem na rancho, przyniesie Ticie ulgę dzięki szczerej rozmowie. Pedro dowie się, że zostanie ojcem, Tita odwoła zaręczyny z doktorem Brownem. Miną 22 lata.
Tita i Pedro tańczą walca na przyjęciu zaręczynowym Esperanzy. Rosaura nie żyje. Pedro i Tita mogą wreszcie przyznać się do swojej miłości bez strachu i marzyć o nowym wspólnym życiu bez przeszkód... idą to uczcić w sypialni matki, ale serce Pedra przestaje bić. Tita zostaje sama ze swoimi wspomnieniami, ze swoją miłością, "obgryzając jedną po drugiej główki od zapałek".
Cała historia żyje w pamięci wnuczki Tity, która odziedziczyła również talent kulinarny po swojej ciotecznej babce.