Osadzona w polskich realiach, metaforyczna przypowieść o pragnieniu odmiany złego losu. Fortuna kołem się toczy, a co się polepszy...
Treść: Dręczona bezrobociem wieś. Profesor ichtiologii zjawia się nad rzeką i nawiązuje rozmowę z przygodnym kolegą - wędkarzem. Pyta go, jakie życzenia miałby do złotej rybki. Odpowiedź: 3xp (praca dla mnie, dla moich dzieci i żeby nigdy nie zabrakło pracy). Nagle profesor wyławia torbę z damską ręką w środku. Po namyśle panowie zawiadamiają policję. Oficer prowadzi drobiazgowe przesłuchanie. Wzywa Sołtysa, który rozpoznaje po zegarku na nadgarstku rękę swojej żony. Po ludziach już się rozeszło, że znaleziono rękę sołtysowej. Proboszcz kropi ją święconą wodą i składa Sołtysowi wyrazy współczucia. B i A spotykają się nad tą samą rzeką kilka lat później. Wspominają historię wyłowienia i pochówku ręki. Ciała nigdy nie odnaleziono. Sołtys popadł w melancholię, lecz w osadzie wszystko od tamtej pory odmieniło się na dobre. Miejscowy zakład zaczął znowu skupywać owoce od rolników, a nawet poszerzył asortyment. A. został kierownikiem produkcji, jego dzieci świetnie sobie radzą. Przestały go też prześladować niemieckie i ruskie hełmy, które przed wypadkiem z ręką ciągle wyławiał z rzeki. Nowy sołtys zgłosił w gminie projekt uchwały postawienia Pomnika Ręki. Wtem zjawia się pijany Józek. Twierdzi, że w rzece nie ma ryb, tylko same ręce. A i B zarzucają spławiki i wyławiają... niemiecki hełm. Zły znak.
Ludzkiej wspólnocie potrzeba symbolu, który można by pogrzebać, aby zacząć nowe życie. Nigdy nie wiadomo, co lub kto takim symbolem się stanie.
J. Grodek dla ADiT