Reżim miłości to sztuka bośniacko-serbskiej dramatopisarki Tanji Šljivar, mająca swoją kontynuację w sztuce z roku 2021, Reżim uzdrowienia. Utwór, pisany na zamówienie Teatru Atelje 212, autorka podzieliła na sześć odrębnych części, z których każda odpowiada innemu „reżimowi”, rozumianemu jako miłosno-erotyczny układ. Dramat jest więc przeglądem scen przedstawiających najbardziej popularne relacyjne schematy. Od tych najbardziej oczywistych i społecznie akceptowanych jak monogamia i małżeństwo, przez cudzołóstwo i celibat, aż do miłosnego trójkąta i poliamorii.
Głównymi bohaterami i bohaterkami sztuki, wchodzącymi w różne miłosno-erotyczne układy, są dwie monogamiczne pary: Misza i Hana oraz Boba i Branka. Swoistym kontrapunktem dla ich zdrad i nowych poszukiwań jest postać bezimiennej, samotnej kobiety, która określa się jako cyniczna-idealistka. Ona (bo tak bohaterka nazywa się w dramacie) dostrzega jałowość miłosnych relacji. Jej scena sprawia wrażenie udramatyzowanej wersji książki znanej izraelskiej socjolożki Evy Illouz Dlaczego miłość rani, w której autorka rozprawia się z toksycznymi, patriarchalnymi wzorcami. W sztuce patriarchalność relacji miłosnych jest podkreślona również przez postać Miszy, który dominuje wszystkie powstałe erotyczne układy.
Tanja Šljivar nie zatrzymuje się na dekonstrukcji powszechnie panujących schematów, ale wyglądając wprzód, stawia pytanie również o nowe wzorce. Sztuka, pomimo swojego komediowego podtytułu, w rzeczywistości jest pełna goryczy. Pochodząca z Bośni i Hercegowiny autorka tworzy z niej swoistą panoramę lęków, tłumionych pragnień i relacyjnych nieumiejętności, które stoją nam na drodze do życia pełną piersią.