język polskijęzyk angielski

Rzeźnik

Obsada kobiet
Obsada mężczyzn

Wewnątrz konstrukcji przypominającej wielką klatkę siedzi skrępowany kaftanem bezpieczeństwa Bohater. Cisza trwa dłuższą chwilę, tak długo, jak tylko da się wytrzymać, 10 minut ciszy w teatrze na scenie to wieczność. Wszystko odbywa się niespiesznie, każde słowo jest celebrowane. Bohater siedzi w milczeniu. Głos płynie z taśmy. Jak chce Autor, różne mają być porządki mówienia, odmienni nadawcy słów, choć głos jest tylko jeden. Kwestie płynące z taśmy są poszatkowane, urwane, to wiele opowieści połączonych z sobą albo raczej jedna opowieść, ale opowiadana na różne sposoby z różnych punktów widzenia… Z trudem udaje się skleić urwane fragmenty w całość. Tekst jest nie tylko opowiadaną historią, ale przede wszystkim portretem emocjonalnym Bohatera, emanacją jego biegnących gorączkowo i swobodnie myśli. Głos z taśmy już to zwraca się bezpośrednio do bohatera prosząc go o przypomnienie sobie rozmaitych rzeczy, opowiada w pierwszej osobie o mających miejsce wydarzeniach, lub wprowadza nas w uczucia i nastroje Bohatera.
Dowiadujemy się, że Bohater jest rzeźnikiem. Ze strzępów opowieści wnioskujemy, że na początku jego stanu znajduje się traumatyczne przeżycie, choć nie jest do końca jasne, czy próbował odebrać życie sobie, czy pozbawił życia innych, traktując ich jak wbijane przez siebie na hak zwierzęta.
Bohater siedzi nieruchomo, milczy. Jego obecność znaczy tylko głośny oddech.
W pewnym momencie jednak wstaje. Krzesło, na którym siedział, przewraca się. Zrzuca gwałtownie krępujący go kaftan, który okazuje się nie być zawiązany, ale jedynie zarzucony na ramiona. Pozbywanie się go trwa długo. Jest metodyczne i bezwzględne. Kaftan zostaje podarty na strzępy. Bohater bełkocze coś pod nosem. Nie można zrozumieć, co mówi, a mówi najwyraźniej do siebie: z jego ust wydobywa się nieprzerwany, wzbierający potok cichych słów: wezwań, napomnień i instrukcji.

Tekst i nierozerwalnie związany z nim pomysł inscenizacyjny znakomicie oddaje wewnętrzny krajobraz Bohatera, chaos panujący w jego głowie, kłębowisko intensywnych i niszczących emocji. To przejmujący obraz psychicznej i emocjonalnej destrukcji. Pozostaje tylko pytanie o przyczynę. Domaga się rekonstrukcji ów tylko z pozoru nieskładny scenariusz zbrodni i jej źródeł.

dla ADiT - Joanna Olczak

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Rzeźnik