Intelektualista Philipp Hotz, przekonany o zdradzie żony, postanawia wziąć rozwód i zaciągnąć się do Legii Cudzoziemskiej. Niestety ani małżonka, ani sąd nie biorą jego słów poważnie, dlatego mężczyzna, pragnąc udowodnić im i sobie, że stać go na spełnienie gróźb, robi karczemną awanturę, niszczy meble, wypowiada umowę najmu mieszkania i jedzie do koszar Legii. Ta desperacka wściekłość koniec końców nie doprowadza ani do rozwodu, ani do kariery wojskowej, ale przynosi planowany efekt: zwrócenia na siebie uwagi. Ta krotochwila w lekki i zabawny sposób porusza charakterystyczny dla Frischa problem walki o siebie, ukazuje sytuację sporu pomiędzy dwiema racjami, dwoma porządkami: psychologicznym i społecznym, między marzeniem a powinnością. Philipp Hotz, tak samo jak Rip van Winkle czy Hrabia Öderland, pragnie uwolnić się od narzuconej mu przez społeczeństwo roli i – tak samo jak oni – ponosi klęskę. Ta kapitulacja jest wynikiem strachu przed wyobcowaniem ze wspólnoty, co niechybnie byłoby efektem naruszenia status quo. Nawet jeśli społeczeństwo jest źródłem cierpień, istnienie poza jego obrębem wydaje się być niemożliwe.
Sztuka ukazała się w II tomie Dramatów zebranych Maxa Frischa, ADiT, Warszawa 2016.