Syberia, najbardziej znana sztuka Mitterera, jest rozliczeniem się ze światem rzeczywistym. Ten monolog, choć przypomina mowy Tymona Ateńczyka, Mizantropa Moliera, nawet tyrady Bernharda, nie jest błazenadą intelektualisty, to apel starca, który ostatnie dni życia spędza w domu starców. Za swoje "długie umieranie" wini co prawda najbliższych – syna i synową – i personel, pośrednio jednak propozycje rozpatrzenia ekonomicznych rozwiązań z uwzględnieniem tak chętnie pomijanego aspektu społecznego sięgają wiele dalej.