Pełna długość
"Autorka odzwierciedla rzeczywistość tylko na tyle, na ile wymaga tego forma dramatu. Nie chodzi jej o opis wydarzeń, a o psychologiczne motywy sprawcy i ofiary. Sceny są krótkie i niepełne, zniekształcone potocznością dialogi mówią o chorej sytuacji rodzinnej. Postaci nie wywnętrzają się, jest między nimi wiele przytłaczającej ciszy, i właśnie ten brak emocji wzmaga w odbiorcy intensywność przekazu."
Neue Zeit
W rodzinie są dwie córki. Ojciec wykorzystuje seksualnie starszą, Anitę, która czerpie z tego korzyści materialne. Młodsza, Lulu, zazdrości Anicie, woli jednak szukać doświadczeń poza domem i szybko uczy się sprzedawać własne ciało. Matka jest w zupełnym cieniu, wzbudza litość. Kiedy Anita poznaje miłego chłopca, który chce się z nią ożenić mimo że dziewczyna jest w ciąży, ojciec dostaje szału. Matka błaga Anitę, by nie odchodziła z domu. Lulu chce dla siostry jak najlepiej, obawia się jednak, że znajdzie się nagle w roli kochanki ojca. Anita jednak odchodzi, ale nie ma czystego sumienia. Początkowo jej małżeństwo wydaje się udane. Kiedy jednak przychodzi Lulu i prosi, by Anita i jej mąż pozwolili jej zamieszkać z nimi - mówi, że matka odeszła, a ona nie ma już siły - Paul, mąż Anity stanowczo odmawia. Już wtedy widać spięcie między Anitą a Paulem. Kiedy dziecko rodzi się nieme, a Anita nie może przezwyciężyć wstrętu do seksu, Paul robi jej wyrzuty. Pojawia się ojciec, grozi Anicie, że siłą zawlecze ją do domu, bo ktoś musi prowadzić gospodarstwo. Poczucie winy Anity wzmaga wiadomość o ciąży Lulu. Paul kupuje broń w celu zakończenia całej historii, ale w końcu oddaje ją Anicie. Anita celuje w niego. Tak kończy się sztuka.
Sztuka pozwala zrozumieć mechanizmy, które nie pozwalają na ucieczkę molestowanej seksualnie przez ojca kobiecie i wyjaśnia, dlaczego ucieczka w związek z mężczyzną, nawet, jeśli zdaje się ich łączyć miłość, nie uwalnia od problemu.