język polskijęzyk angielski

Ulubiony śpiewak Hitlera

Tłumacz
Szalsza, Marek
Gatunek sztuki
Dramat
Obsada kobiet
Obsada mężczyzn

W artystycznym światku jak w soczewce skupiają się konflikty i napięcia targanej niepokojami Austrii roku 1938. Każdy chętnie pozwala sobie wyprać mózg, byle tylko ocalić skórę. "Wyzwolenie" przynosi nowe kostiumy, które w pośpiechu zakładają chcący się urządzić "Aryjczycy". Ten gorzko-śmieszny dramat o przenikającej każde (chyba nie tylko austriackie!) społeczeństwo hipokryzji opowiada historię człowieka brzydzącego się polityką, który nade wszystko ukochał muzykę. Otoczony przez intrygi przejmujących Austrię nazistów, pozostaje wierny swoim zasadom i nie korzysta z oferty współpracy. Wraca do kraju dopiero po zakończeniu wojny. Paradoksalnie, po powrocie z emigracji nie znajduje dla siebie miejsca wśród śpiewających na sowiecko - katolicką modłę znajomych. Demuth jest postacią iście królewską, w najlepszym tego słowa znaczeniu: wolny od patosu i zadęcia, spokojnie obserwuje zmiany poglądów u otaczających go ludzi. Jakże śmieszni w zestawieniu z jego brakiem taniego moralizatorstwa wydają się inni oficjele i artyści, którzy wkładają sobie w usta gotowe formułki, a wszystko to pod maską kultury i dobrego wychowania!

treść: Śpiewak Demuth wita Nowy Rok utworami Wagnera. Garderobiany - Simon widzi w tym wydarzeniu zwiastun nowych porządków: Austria ma zostać ostatecznie przyłączona do Niemiec, być może, że wkrótce wykonywanie nieczystego rasowo Straussa zostanie zabronione. Simon jest Żydem, boi się także o własny los. Ulubiony śpiewak Führera i pupil niemieckiej kinematografii uspakaja go: kiedy tylko zostanie dyrektorem Opery Państwowej, Simon obejmie funkcję Naczelnego Garderobianego. Demuth nie wyobraża sobie śpiewania dla anglojęzycznej publiczności, nie chce słyszeć o wyjeździe za granicę. Przykład Marleny Dietrich nie przemawia do niego. Tymczasem brat - Heinrich nasyła na niego młodą Leni. Ta ma go uwieść i odciągnąć od żony. Demuth otrzymuje list od kierownictwa partii; jest to zaproszenie na wielką galę w Berlinie. Gdy odmawia uczestnictwa w partyjnym zjeździe, brat grozi, że doniesie jego żonie o Leni. Namawia Demutha, aby w zamian za dyrektorską posadę pozbył się swojej dotychczasowej towarzyszki życia - Żydówki. Demuthowi wydaje się, że może zachować status quo bez opowiadania się po stronie narodowych faszystów. Wyrzuca brata za drzwi. Olga błaga męża, aby wywiózł z Berlina jej siostrę. Uważa, że grozi jej niebezpieczeństwo. W Berlinie Demuth spotyka się z zaprzyjaźnioną choreografką, Iriną. Ta informuje go o zniknięciu poszukiwanej przez gestapo Hanny. Środowisko artystyczne poddawane jest ścisłej inwigilacji. Wokół Iriny kręci się od dawna Von Leuppoldsdorff, rzekomy wielbiciel, który pilnie zapisuje każde jej słowo. Demuth podtrzymuje przez jakiś czas romans z Leni, doskonale orientując się w jej prawdziwej roli. Dziewczyna zakochuje się w nim jednak, napomyka o konieczności rozwodu. Demuth pozostaje nieugięty. Heinrich postanawia wziąć sprawy w swoje ręce: kusi Olgę możliwością wyjazdu do ukochanego Paryża. Wojska Wehrmachtu przekraczają granicę Austrii. Demuth zatrzymuje przy sobie żonę. Ponownie odprawia z kwitkiem nagabującego go Heinricha. Leni decyduje się pozostać u boku swego "zleceniodawcy". Demuth wyjeżdża do Hollywood. Po wojnie powraca do kraju i spotyka w Wiedniu Irinę. Okazuje się, że jest teraz idealnym kandydatem na dyrektora opery. Ma nieskażony, antyfaszystowski życiorys i jest spowinowacony z Żydami. Irina mówi przyjacielowi wprost: "Jeśli rzeczywiście chcesz zostać dyrektorem opery, musisz być kimś do przyjęcia dla zagranicy, dla Czerwonych i dla Czarnych." Polityka, której Demuth zawsze unikał jak ognia, wciąż depcze mu po piętach! Wkrótce zjawia się Heinrich. Zdążył się już urządzić w "wyzwolonej" ojczyźnie. Karierę próbuje też zrobić powracający z Ameryki Simon. Leuppoldsdorff, narzeczony Iriny i "bliski przyjaciel Ojca Świętego", utracił zbędne klasowo "von". Rozpływa się w podziwie nad "opozycyjną działalnością" Olgi i jej zamordowanej przez nazistów siostry, oraz nad śmiałą postawą Demutha w czasie wojny. Demuth otrzymuje od niego poufną ofertę: zostanie dyrektorem opery w zamian za gwarancję pozostawienia na etatach teatru wszystkich jego dotychczasowych pracowników, zwłaszcza tych, którzy przepracowali w nim lata wojny. Demuth ma obiekcje wobec nazistowskich muzyków. Znowu nikt go nie rozumie.

Formularz zamówienia sztuki

Zamawiana sztuka: Ulubiony śpiewak Hitlera