Zaletą komedii Normana Beima jest błyskotliwość i nieoczywistość. Trzyma nas w niedopowiedzeniu do samego końca, prezentując barwną galerię postaci i zaskakując tempem akcji. Komu uda się ukraść bezcenny Naszyjnik Mandaryna, własność legendarnej gwiazdy srebrnego ekranu – Glorii Desmond? Czy będzie to śliczna baronowa (Lynne), rzekomy kamerdyner (Alfred), a może tajemniczy nieznajomy (Busby)?
Kamerdyner okazuje się mężem dopiero co poznanej „starej, dobrej znajomej" – szemranej arystokratki. U tej pary zabawa w złodziei zdaje się ożywiać ich życie erotyczne. Tajemniczy Busby, podający się za „pracownika rządu", jest detektywem. A kim jest Gloria? Sklerotyczną, starzejącą się gwiazdą, tęskniącą za rozproszonymi po świecie dziećmi, urządzającą ekscentryczne przyjęcia i ufającą bezgranicznie przygodnym znajomym? A może przebiegłą wariatką, która przestała odróżniać prawdę od fałszu i zrobi wszystko, aby uniknąć „nudy gorszej od śmierci"?
Gloria jest wszystkim tym po trochu. Kiedy cała komedia pomyłek i fałszywych wcieleń zostanie odegrana i widz nie jest już pewien, który z pokazywanych mu klejnotów jest prawdziwy, lady Gloria daje do zrozumienia, że mamy do czynienia z wyreżyserowanym przez nią przedstawieniem, w myśl zasady: „Bądź rozgrywającym lub rozgrywanym". Lady Gloria woli to pierwsze. Jest przecież rasową aktorką, show business nie ma dla niej tajemnic.
Złodzieje klejnotu to hołd dla gwiazd kina lat 30. i 40. wraz z ich – absurdalnym już dziś – luksusem i upodobaniem do "świata glamour". To amerykański klasyk, nagrodzony m.in. przez Ferndale Repertory Theatre of Northern California. Sztuka grana jest nieprzerwanie od lat 60. Sięgają po nią w ramach przedstawień dyplomowych młodzi aktorzy szkół teatralnych. Jedno z ostatnich wystawień miało miejsce w 2007, w rodzimym teatrze autora: nowojorskim The Turtle's Shell Theater (Times Square Arts Center). Norman Beim sam reżyserował sztukę. Za rekomendację może posłużyć fragment recenzji: "Gdyby Agatha Christie pisała komedie, stworzyłaby zapewne coś w rodzaju Złodziei klejnotu." (The New York Times, Paulanne Simmons).
Dla ADiT: Julita Grodek