Gurney, Albert Ramsdall

Na amerykańskim przyjęciu ludzi biznesu i sztuki dochodzi do spotkania po wielu latach Ruth i Austina. Mężczyzna w czasach młodości wywarł na niej niezapomniane wrażenie. Ruth wspomina wakacje na Capri, gdzie on, młody i przystojny oficer marynarki, popijał z kolegami w tawernie. Miał wtedy powiedzieć dziewczynie o swoim przeczuciu, że spotka go coś strasznego. Po latach Austin prawie nic z tego nie pamięta. Ruth nie miała lekko w życiu: pierwszy mąż zginął w Korei, umarło jej dziecko, z drugim mężem rozwiodła się i wróciła do niego ponownie. Spotkanie po latach jest dla Ruth i Austina szansą na odnalezienie dawnego uczucia. Czy jednak ludzie u progu jesieni, po życiowych przejściach, są w stanie podjąć ryzyko nowego związku? Oprócz ciekawie zarysowanego problemu uwagę przykuwają „jesienne" postacie drugoplanowe – palacz, który rzucił palenie, para kolekcjonująca ludzi mających coś ciekawego do powiedzenia, miłośnik komputerów.

Mężczyzna w sile wieku postanawia, wbrew woli żony, zatrzymać znalezioną w parku suczkę – Sylvię. Poświęca jej każdą wolną chwilę, rozmawia z nią i chodzi na spacery. Zazdrosna żona robi wszystko, by pozbyć się z domu coraz groźniejszej „rywalki”. Bez rezultatu. Majstersztyk!

Greg, nowojorczyk w średnim wieku, znajduje w parku porzuconą suczkę Sylvię (rola grana przez aktorkę). Postanawia ją przygarnąć. Żona Grega, Kate, nie akceptuje nowej lokatorki. W końcu postanawiają, że Sylvia zostanie w domu przez kilka dni, a potem zdecydują, co dalej. Mężczyzna coraz bardziej przywiązuje się do pupila, podczas długich spacerów dyskutują [!] o życiu. Greg zaniedbuje swoją pracę i w końcu zostaje zwolniony.

Napięcie między Gregiem a Kate z powodu zazdrości o psa rośnie. Kate zaczyna obawiać się o przyszłość małżeństwa. W końcu Greg poddaje Sylvię zabiegowi sterylizacji. Zwierzę, pomimo bólu, wciąż kocha swojego pana.

Greg i Kate odwiedzają Leslie, terapeutę o nieokreślonej płci, który/a w zależności od stanu umysłu pacjenta jest odbierany/a jako kobieta lub mężczyzna. Po sesji Leslie wręcza Kate broń, radząc jej zastrzelić Sylvię.

Tymczasem Kate dostaje stypendium za granicą, w Londynie – a w Wielkiej Brytanii obowiązuje półroczna kwarantanna obejmująca psy przekraczające granice kraju. Greg z ciężkim sercem decyduje się oddać suczkę rodzinie w Westchester w stanie Nowy Jork. Walizki spakowane do samochodu, Greg właśnie zamierza włączyć silnik… ale w tej ostatniej chwili Kate odnajduje pod siedzeniem zagubioną dawno jej zabawkę i zapragnie pożegnać się z Sylwią. To pożegnanie jest tak wzruszające, że Kate zmieni zdanie i zdecyduje się przygarnąć lojalną Sylvię…

Sylvia to komedia romantyczna, w której jako remedium na kryzys wieku średniego nie pojawia się kochanka, lecz opiekuńcze zwierzę, które na początku staje się kością niezgody, a w finale recepturą na szczęście małżeńskiej pary.

Ta panoramiczna sztuka ukazuje perypetie klasy średniej i jej podwładnych, reprezentantów konsumpcyjnego społeczeństwa skupiającego się na „zagospodarowywaniu” coraz to nowych przedmiotów i miejsc. Współczesność miesza się z przeszłością, konflikty i tragedie z radościami. Akcja sztuki dzieje się w pokoju stołowym, przez który przechodzą przedstawiciele najrozmaitszych profesji i grup wiekowych, opowiadając o swoim życiu i wykonując w krótkich sekwencjach tysiące codziennych czynności. Prezentowane sytuacje naznaczone są piętnem nietrwałości. Postacie zjawiają się i znikają, wraz z fragmentami swych biografii. Wypowiadane przez nie kwestie przenikają się, tworząc zbiorowy portret ludzi uwikłanych w przypisane im role: rodzinne, towarzyskie, społeczne. Narracje poszczególnych bohaterów pozwalają na bezpośredni kontakt z widzem.