Mayenburg, Marius von

Ellen Babić jest drugą po Męczennikach sztuką Mariusa von Mayenburga, która rozgrywa się w środowisku pedagogiczno-uczniowskim szkoły średniej. Tym razem chodzi jednak o tabu obyczajowe. Klara poznała Astrid kilkanaście lat temu, będąc jeszcze jej nastoletnią uczennicą. Kobiety mieszkają ze sobą, pozostając w szczęśliwym związku i skrzętnie starając się oddzielić życie zawodowe od prywatnego i teraźniejszość od przeszłości. Nagła, nieformalna wizyta dyrektora szkoły, w której nadal pracuje Astrid, sprawia, że owe granice zacierają się i bardzo szybko uruchamia się dynamika zależności i władzy. Dramat Mayenburga jest obfitującym w precyzyjne dialogi psychologicznym thrillerem, w którym niewinna z pozoru, nieformalna wizyta przeradza się w sytuację zagrożenia i wiwisekcję związku. Napięcie miedzy bohaterami rośnie, gość staje się coraz bardziej nachalny, a precyzyjne psychologicznie dialogi – coraz bardziej agresywne. Mieszkanie zmienia się w obszar zażartej walki. Kim jest i jaką rolę w tej dynamice odgrywa tytułowa nieobecna Ellen Babić? Czy związek Klary i Astrid przetrwa burzę, jaką ściągnęła na ich spokojny dom wizyta Balderkampa?  Czy w sekretarzyku Astrid faktycznie znajdują się zeszyty z dokumentacją, która może odmienić w tej rozgrywce układ sił? Czy bohaterka wykorzysta swoją kartę przetargową i zaproponuje Balderkampowi zmowę milczenia, zyskując awans na dyrektorkę szkoły? Zapraszamy do lektury.

Las oddycha. To żywy organizm, myślący i złowrogi. Kawałek po kawałku natura odbija sobie świat z powrotem z rąk ludzi, tym samym stając się zagrożeniem dla ludzkości. Od dawna mamy jasność, że trzeba uciekać, ale nie dla wszystkich znajdzie się miejsce w nowej arce, nie każdy zostanie przyjęty do Nowego Świata. Podczas konkursu eliminacyjnego, który ma wyłonić kandydatów do misji ratowania ludzkości, rekruci poddawani są licznym testom z narażeniem zdrowia psychicznego oraz życia. Achim, jego córka Joanna i paru innych skonfrontuje się nie tylko ze swoimi kompleksami, ale i z wewnętrznymi demonami. Każdy pragnie sprostać wymaganiom tajemniczego Mistrza Gry, którego manipulacje chwilami wydają się nie z tego świata. Na koniec Joanna, by podtrzymać wiarę w umierającym ojcu, opowie mu o nastającej wiośnie i szczęśliwych ludziach piknikujących w promieniach słońca, podczas kiedy za oknem zbliżać się będzie zagłada w postaci ostatecznego Potopu.