McKeever, Michael

Jest rok 1942. W eleganckim hotelu Palm Beach Royale ma odbyć się uroczysty koncert, z którego dochód przeznaczony jest na finansowanie działań wojennych. Wszystko zdaje się być dopięte na ostatni guzik, a hotelowy personel pod czujnym okiem managera, pana Bernarda Dunlapa, uwija się jak w ukropie.  Nic nie zakłóciłoby podniosłej atmosfery oraz dobrego samopoczucia pana Dunlapa, gdyby nie fakt, że dwie, mające być najważniejszym punktem programu, nienawidzące się wzajemnie od lat gwiazdy sceny, zamieszkują w tym samym apartamencie. W dodatku żołnierze urządzają manewry wojenne w hotelowym lobby, a marynarze skaczą z czwartego piętra do basenu i usiłują utopić dziennikarkę miejscowej gazety plotkarskiej. Gdzieś znika dyrygent orkiestry, a hotelowy boy wyrzuca z balkonu ukochanego pieska jednej z gwiazd. Nie łagodzi tego wcale spotkanie po latach dwojga zakochanych ludzi, których rozłączyła wojna.  Nad chaosem trudno zapanować, a koncert ma się rozpocząć lada chwila.

Hotelowe manewry  to klasyczna farsa z precyzyjnie wymyślonymi scenami i zaskakującym zakończeniem.  Jak zwykle w sztukach McKeevera, i tutaj są znakomicie napisane, dowcipne dialogi i pełne ciepła postacie. Ta bombardująca zabawnymi zdarzeniami  sztuka to zapewniony sukces u publiczności i jednocześnie dobry, rozrywkowy teatr w stylu Neila Simona.

 Po wszystkim to czarna komedia skonstruowana z trzech części – przed, w trakcie i po wszystkim. Tylko co takiego się wydarzy w „idealnych i dobrych” rodzinach, co stanie się momentem zwrotnym w ich życiu? Sytuacja przypomina Rzeź Jasminy Rezy: dwie pary rodziców i rozwiedziona przyjaciółka, w roli mediatorki, spotykają się, żeby omówić konflikt pomiędzy swoimi synami. „Będziesz następny, pedale” - dostał w sms-sie jeden z nich. W rodzinach perfekcyjnych jak z telewizyjnych reklam takie rzeczy się nie zdarzają… Jedni rodzice uważają, że ten wybryk jest skutkiem fatalnego wychowania, a drudzy, że to jedynie chłopięce wybryki i nie trzeba było od razu lecieć do mamy na skargę. Po takim zajściu i różnicy zdań nie mogą już dalej utrzymywać przyjacielskich kontaktów! Konflikt bardzo szybko przenosi się z dzieci na rodziców i urasta do kuriozalnych rozmiarów. Kłótnie przerywa wiadomość o strzelaninie w szkole.

McKeever jest mistrzem w budowaniu trzymających w napięciu i błyskotliwych dialogów. Sztuka niepostrzeżenie przeradza się z komedii w poważny dramat o prześladowaniach w szkołach oraz o roli wychowania w domu.