Ibsenowska wizja feministycznych poglądów we współczesnej Rosji. Dramat psychologiczno-obyczajowy o wartkiej, pełnej napięć i konfliktów intrydze, przypominającej "czarny amerykański kryminał" o spotkaniu byłych kochanków. Fatum, niczym w greckiej tragedii, dosięga uwodziciela, typowego rosyjskiego inteligenta, pełnego rozterek moralnych, a jednocześnie będącego typowym przedstawicielem mieszczańskiego, szowinistycznie "męskiego" konformizmu. Konflikt głównych bohaterów ukazano na tle rzeczywistości rosyjskich klinik położniczych i masowych aborcji. Autorka bardzo drastycznie przedstawia problematykę aborcji, operuje plastycznymi przykładami, przedstawiając równocześnie pragmatyczne stanowisko rosyjskich feministek w tej kwestii. Mężczyzna i młodsza od niego o 20 lat Kobieta, którzy mieli kiedyś romans, spotykają się po latach w nowych okolicznościach: ona jest wziętą lekarką na oddziale położniczym i prowadzi ciążę jego córki, on przychodzi do niej w nocy z łapówką, aby zmobilizować ją do przyjęcia porodu. Po drodze do kliniki Kobieta ujawnia swoją tożsamość - została przez niego porzucona, będąc w ciąży. Mężczyzna rozpoznaje ją… Przebieg intrygi jest zawikłany, zaskakujący, bardzo często dochodzi do niespodziewanych i dramatycznych zwrotów akcji, ich opis zepsułby lekturę dramatu - jak przeczytanie zakończenia kryminału. Znakomity dialog postaci, portrety psychologiczne wyraziste i plastyczne, a dzięki swojej konstrukcji trzyma nieustannie w napięciu.
Walory języka i plastyczna wizja tej sztuki powodują, że może zostać wykorzystana jako słuchowisko radiowe lub - scenariusz filmowy.