Polak i Niemiec. Piotr i jego szwagier Fryc. Po uszy w finansowych tarapatach. Próbują sprzedawać tandetne wózki inwalidzkie chińskiej produkcji jako sprzęt wysokiej jakości – Made in Germany. Piotr zmusza Fryca do udawania radosnego inwalidy – szczęśliwego posiadacza dwukołowego cudu techniki. To jego kolejny „genialny” pomysł prowadzący donikąd. Klientów brak. Widmo finansowej katastrofy coraz głębiej zagląda im w oczy. Mimo to Piotr wynajmuje pokój w luksusowym hotelu wierząc, że stanie się cud. Że nastąpi zmasowany odzew na ich ogłoszenia w gazetach. I nagle los się uśmiecha. W ich apartamencie pojawia się piękna i elegancka pani Ostrowska. Jest przekonana, że trafiła do wielkiego uzdrowiciela, Nellusa. Nellus uzdrawia w tym samym hotelu, ona zaś pomyliła pokoje. Piotr nie wyprowadza jej z błędu. Przedstawia Fryca jako cudotwórcę, który z całą pewnością ożywi martwe nasienie jej męża. Tym samym spełni największe marzenie pani Ostrowskiej – w jej życiu pojawi się niemowlęce gaworzenie. Fryc jęczy z przerażenia. „Mistrz obmyśla właśnie koncepcję. Wpada wtedy w rodzaj transu” – wyjaśnia Piotr. Jednocześnie nie byłby sobą nie prawiąc mężatce komplementów: „Piękna kobieta jest jak piękny kwiat – nie używając intelektu szybko przestaje pachnieć”… Jego czary wyraźnie na nią działają. Szczęśliwa idzie po męża. Ten, delikatnie mówiąc, jest sceptycznie nastawiony do „medycyny niekonwencjonalnej”. Nie grzeszy także dobrym wychowaniem. Tymczasem w pokoju, również omyłkowo, pojawia się kompletnie ”zalany” mistrz Nellus. Cierpi, bo właśnie stracił wiarę w swą uzdrowicielską moc. Zamknięty w szafie, tłukąc się w ciemnościach, uosabia wewnętrzne demony pana Ostrowskiego, którego pogrążony w amoku Fryc za wszelką cenę stara się „wyleczyć”. Będzie także uwalniać mistrza Nellusa od lęku przed wodą, topiąc go w wannie. Tymczasem Piotr „leczy” panią Ostrowską... Każde z nich, na swój (komediowy) sposób, szuka w życiu sensu i spełnienia. Bardzo zabawna historia, w której zdarzenia nabierają szalonego tempa, nieuchronnie prowadząc do szczęśliwego finału…
 |  |