Ur. 1981 dramaturg, scenarzysta, reżyser, autor tekstów teoretycznych. Absolwent warszawskiej Akademii Teatralnej, w której obecnie wykłada na kierunku Reżyseria. W dawnych latach członek stowarzyszenia "Galeria Le Madame", Kurator festiwalu Express EC 47, od-cienie polityki, (kwiecień 2006 Warszawa), kurator festiwalu "Postdrama Project" (kwiecień 2005 Warszawa) poświęconego teatrowi postdramatycznemu. Współorganizator otwarcia polskiej fili trans-genderowego klubu WoteverClub. Pracował jako główny dramaturg w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (2006–2014), współautor scenariuszy scenicznych do spektakli m.in.: Mai Kleczewskiej, Pawła Łysaka. Reżyser m.in. spektakli O zwierzętach według Elfriede Jelinek, Łaknąć według Sarah Kane, Tkacze, Teraz, Arystokraci (Komuna Warszawa), polsko-indyjskiej koprodukcji Strachu NIE MA (IAM/Teatr Powszechny Warszawa/Kashba Kalkuta). Prowadził warsztaty dramaturgiczne i reżyserskie w szkołach teatralnych, na uniwersytetach i w teatrach, m.in. w Delhi i Kalkucie (Indie), Lwowie (Ukraina), University of New Mexico (USA). Autor rozmów z Elfriede Jelinek (publikowanych w „Dwutygodniku” i w pracach zbiorowych), tekstów drukowanych w „Dialogu”, książki Męskość (ADiT 2019), książki wraz ze Zbigniewem Liberą Stos Zdjęć (wydawnictwo MSN 2023) oraz adaptacji i scenariuszy scenicznych do ponad trzydziestu spektakli teatralnych. Obecnie (2024) reżyseruje film dokumentalny o Gołdzie Tencer.
Sztuki:
- pokazywana w formie warsztatu w warszawskim Centrum
Artystycznym m25 pod opieką Moniki Pęcikiewicz oraz w łódzkiej filmówce na warsztatach "dramat w procesie rozwoju" pod opieką Karoliny Bikont i autora.
- sztuka drukowana w "Dialogu" i tłumaczona na jęz. niemiecki
Wszystkie cztery teksty wyrastają z twórczości performerów takich jak: Marina Abramović, Orlan, Gina Pane, Franko B, Ron Athey oraz z linii tekstów dla teatru pisanych przez Heinera Müllera, Elfriede Jelinek, Gertrude Stein.
Dotykają problemów postnowoczesności (queer, gender, terroryzm, pornografia, tożsamość ciała) oraz współczesnego życia politycznego, odrzucając ogólnie przyjętą "poprawność polityczną". Skupiają się na problemie, odrzucają linearną historię. Każdy z tekstów pisany jest innym językiem, tworzonym na nowo dla każdej ze sztuk.
