Jego terrarium to rodzina jako pole rzezi; osiedle jako plac bitwy. A Stockmann jest sanitariuszem, który wiąże piękne [...] czasem nieco kiczowate, ale zawsze przyjazne ludziom cudowne wstążki słów. To człowiek, który smakuje świat. Także kiedy nie ma nadziei – tam, gdzie stąpa Stockmann, rośnie trawa. Może to właśnie to, czym zachwyca on teatr w tych ubogich w nadzieję czasach.
G. Stadelmaier, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, za: M. Wąsik, Nis-Momme Stockmann (sylwetka), „Dialog“, nr 11/2011
Bio
Okrzyknięty przez niemiecką krytykę nadzieją niemieckiej dramaturgii, a przez magazyn Theater Heute najlepszym młodym dramatopisarzem 2010 r., jeden z najchętniej grywanych niemieckich autorów.
Urodził się w 1981 na wyspie Föhr. Zanim w 2005 roku zaczął studia scenopisarskie na Universität der Künste Berlin w 2008 r., ukończył szkołę gastronomiczną, studiował kulturę Tybetu w Hamburgu i medioznawstwo w Odense (Dania). Otrzymał pierwszą nagrodę na Odense International Film Festival 2005 za krótkometrażówkę Ignorants. Mieszka w Berlinie, gdzie pisze sztuki dla teatru i radia, poezję i prozę. Od sezonu 2009/10 pisarz - rezydent Schauspiel Frankfurt. W 2010 otrzymał wyróżnienie w ramach Schiller-Gedächtnispreis, za „ożywienie niemieckiej sceny na przestrzeni zaledwie kilku lat”; zdobył również prestiżową nagrodę imienia Friedricha Hebbla. W kwietniu 2012 odbędzie się premiera jego najnowszej sztuki Tod und Wiederauferstehung der Welt meiner Eltern in mir (Śmierć i zmartwychwstanie świata moich rodziców we mnie) w reżyserii Larsa-Ole Walburga.