Utwór utrzymany jest w konwencji teatru salonowego przełomu XIX i XX wieku. Głównym bohaterem jest tytułowy Anatol, „lekkomyślny melancholik", wiedeński bon vivant, któremu sekunduje wierny przyjaciel Maks. Anatol ustawicznie zmienia partnerki, lecz nie udaje mu się zaspokoić głodu miłości. Chorobliwie zazdrosny, a do wierności nieskory, nie jest w stanie naprawdę kochać. Dziś uznaje się Anatola za postać rozdartą wewnętrznie, pozornie szukającą prawdy o sobie, o swych uczuciach i pragnieniach, a w rzeczywistości uciekającą od tej prawdy w świat iluzji; Anatol żyjechwilą, aranżuje spotkania miłosne jak w teatrze, jednak z powodu chorobliwej zazdrości gry miłosne nie zawsze mu się udają. Niestały w uczuciach, pragnie i oczekuje miłości nieprzemijającej – tak w każdym razie rezonuje, postępując przewrotnie.
Sztuka Arthura Schnitzlera ukazała się w dwutomowym wydaniu Dramatów wybranych nakładem ADiT, czerwiec 2014.