Sztuka opowiada o bezrobotnym aktorze, który zmuszony jest do znalezienia jakiegokolwiek źródła zarobku. Rozpoczyna pracę w biurze restauracji i tam musi odgrywać niełatwą rolę pracownika przyjmującego telefoniczne rezerwacje. Walka o stolik w renomowanej restauracji, niczym pierwotna walka o ogień, bywa brutalna i zażarta, a praca na tym stanowisku wymaga nie tylko dobrego smaku, ale i ostrego temperamentu. Czy bohaterowi uda się zaspokoić apetyty sławnych, bogatych i wymagających klientów?
Sztuka została przeniesiona w polskie realia, co jest sporym atutem przekładu Bożeny Intrator. Tłumaczka tak argumentuje swój wybór: „ponieważ coraz więcej polskich restauracji przeżywa 'nowojorskie' oblężenie, przeniosłam akcję (oczywiście za zgodą autorki) w polskie realia. Warszawa – tak jak Nowy Jork w USA – jest miastem, o którym się pisze, mówi, opowiada kawały, ma się do niego uprzedzenia lub się je kocha. Jest największym polskim miastem, z największą liczbą restauracji, i jednym z tych miast w Polsce, w którym niektóre lokale mają wszystkie miejsca zarezerwowane z kilkudniowym wyprzedzeniem. Jeśli chodzi o postaci, to myślę, że PRAWA RĘKA SZEJKA nie musi być zmieniana – szejkowie odwiedzają również Polskę, PANI WATANABE – japońska turystka (tak samo jak francuski SZEF KUCHNI) też nie, ale inne postaci amerykańskie proponuję zastąpić polskimi, nie rezygnując jednak z dialogów oryginalnych”.