Nieokreślona przyszłość. Dominującym kryterium oceny człowieka staje się jego rating – średnia obliczona na podstawie indywidualnego DNA. Ratingi przekładają się między innymi na status społeczny, w tym możliwość uzyskania lepszej pracy czy znalezienie „godnego” życiowego partnera. Osoby, które odmawiają podania wyniku, automatycznie stają się personae non gratae.
W tym świecie, rodem z serialowej dystopii „Black Mirror”, próbuje się odnaleźć trójka bohaterów. Tytułowa laborantka Bea wychodzi za Aarona – mężczyznę z wysokim ratingiem. Największym marzeniem Bei jest macierzyństwo, jednak Aaronowi niespieszno do powiększenia rodziny. Niespełniona kobieta snuje marzenia o lepszym życiu, czyli przeprowadzce do domu w ekskluzywnej, klasowo wyższej dzielnicy. Przyjaciółka Bei, Char, jest załamana swoim niskim ratingiem oraz związaną z nim diagnozą – w młodym wieku zacznie doświadczać pierwszych objawów pląsawicy Huntingtona. Char pragnie zdobyć dobrą pracę, by móc zawczasu nacieszyć się życiem. Pewnego dnia prosi Beę o niemożliwe – podmianę próbki krwi, z której wykonywane są testy. Laborantka jest oburzona, ale wkrótce zaczyna kalkulować: jedno małe oszustwo nikogo nie skrzywdzi, a ona sama będzie w stanie trochę zarobić i odłożyć pieniądze na wymarzony dom. Zaczyna się efekt motyla; niewinna decyzja radykalnie zaważy na życiu bohaterów. Bea rozkręca nielegalny biznes, Char angażuje się w ruch zwalczający dyskryminację ludzi z niskim ratingiem, zaś Aaron zdradza swój największy sekret – tak naprawdę od zawsze miał przeciętny rating w związku z obciążeniem genetycznym arystokratycznej rodziny (schizofrenia dziadka Lorda Tyssona i alkoholizm matki). Tymczasem w brzuchu Bei rośnie nowe życie… Załamana przyszła matka nie chce wydać na świat człowieka, który może okazać się obywatelem gorszej kategorii. W podjęciu ostatecznej decyzji pomaga jej tajemniczy David, mężczyzna z wysokim ratingiem, który celowo wybrał spokojne życie portiera w szpitalu.
Ella Road rysuje mroczną wizję świata, w którym wbrew pozorom od inżynierii genetycznej ważniejsza jest inżyniera społeczna. Autorka nie demonizuje środowiska naukowego, nie popada w defetystyczny ton. Wskazuje za to na mechanizmy, które rządzą społeczeństwem od zawsze. Tym razem głównym kryterium oceny jednostek staje się nie pochodzenie etniczne czy klasowe, a specyficzny koktajl genów. Procesy wykluczania słabszych pozostają jednak przecież dziwnie znajome. Road buduje bogaty, żywy, pełen detali świat, w którym najważniejsze pozostają uczucia i motywacje bohaterów. A te zostały odmalowane z wyjątkową wrażliwością. Nowy wspaniały świat maluje przed oczami widzów wyjątkowo plastycznie.