Pełna długość ; Jedna dekoracja - wnętrze
Sztuka w trzech aktach dla bardzo młodej aktorki i aktora w średnim wieku.
Właściciel wielkiej fabryki lodówek ma urodziny i pomimo że jest żonaty, postanawia je spędzić nie z rodziną, tylko z jedną ze swoich recepcjonistek, którą uwiódł kilka miesięcy temu. Jest straszny upał, para jedzie do letniego domku mężczyzny, nad morze. Tam najpierw rozgrywają się sceny miłosne, którym towarzyszy duże spożycie Whisky, szczególnie przez mężczyznę, później konfrontacja telefoniczna mężczyzny z żoną, która anonimowym telefonem została poinformowana o jego romansie z blondynką z recepcji, konfrontacja telefoniczna dziewczyny z żoną i z dziećmi. Mężczyzna zostaje wmanewrowany w sytuację, w której nigdy (chociaż ma na sumieniu niejedną aferę z atrakcyjnymi pracownicami) nie miał zamiaru się znaleźć: ma się rozwieźć, nie ma prawa wstępu do swojego domu, ma pozostać ze swoją recepcjonistką, która planuje już ślub i trójkę dzieci. Mężczyzna pijany rzuca się na dziewczynę, zaciska dłonie na jej szyi, ale w tym momencie komar, z którym dziewczyna jakby nawiązała wcześniej swego rodzaju kontakt, kąsa mężczyznę w bębenek, mężczyzna wypuszcza z dłoni szyję dziewczyny, otrzeźwiony ugryzieniem. Skruszony przeprasza za wybuch, stwierdza, że z pewnego rodzaju ulgą pogodził się z sytuacją (po raz drugi w życiu jest zakochany i nie potrafi sobie wyobrazić życia bez swojej nowej miłości). W tym momencie okazuje się, że anonimowy telefon do żony wykonała matka dziewczyny. Mężczyzna zamroczony alkoholem podejrzewa dziewczynę o zmowę z matką, popada w paranoję, że dziewczyna wcale nie była dziewicą, kiedy mu się oddała, że miała już wielu mężczyzn, rzuca się na nią i zaczyna ją dusić. Niestety nikt nie słyszy krzyków dziewczyny, nawet komar nie reaguje, dziewczyna traci życie. Mężczyzna przerażony przeżywa załamanie nerwowe, sztuka kończy się niesamowicie głośnym bzykaniem moskitów.
Temat jest znany publiczności teatralnej przede wszystkim z komedii.
Żonaty mężczyzna uwodzi młodą dziewczynę i nagle to on jest tym, który znajduje się w pułapce. W rzeczywistości, nie w teatrze, u podstaw każdej z takich historii leży dramat żeby osiągnąć swój cel, mężczyzna wykorzystał swój status, swoją pozycję. Dziewczyna, wykorzystuje ze swojej strony, również w taki sam bezwzględny sposób, swoją młodość i piękno, ażeby dostać się na miejsce żony mężczyzny. A żona z kolei wykorzystuje wspólne dzieci, żeby swojego męża zatrzymać.
"[...] Pod płaszczykiem konwencjonalnej, podstawowej konstelacji znanej z komedii, można odkryć zimną walkę o władzę, którą niestety wielu z nas rozgrywa nawet w najbardziej intymnych sferach swego życia. Pod tym płaszczykiem można (...) odkryć darwinizm socjalny, który pod pojęciem 'miłości' rozumie walkę każdego przeciw każdemu i na dodatek bez jakichkolwiek skrupułów, gdzie ten, kto najmniej kocha, wygrywa."
Esther Vilar
(przekład cytatu oraz streszczenie: Bożena Intrator; dla ADiT)