Laurence, Charles

Silva Ring to światowej sławy piosenkarka z tajemniczą przeszłością i silną tendencją do manipulowania ludźmi i ukrywania swojego wieku. Gdy Bo, szwedzki dziennikarz piszący o niej artykuł, ujawnia, że dotarł do jej metryki, Silva podejmuje coraz bardziej desperackie wysiłki, by udowodnić, że to fałszerstwo lub pomyłka. Najpierw prosi znajomą piosenkarkę, Lolę, by wcieliła się w jej ciotkę i potwierdziła wszystkie zmyślone historie z jej życia, a potem sama zaczyna udawać własną (oczywiście dużo starszą) siostrę, Olgę, która opowiada nieznane historie z dzieciństwa, ale także żelazną ręką zaczyna prowadzić gospodarstwo tak oderwanej od prawdziwego życia Silvy. Pierwszymi ofiarami "Olgi" są agent Silvy, proponujący jej niekorzystny kontrakt, i Nicky, piłkarz i aktualny kochanek Silvy.

Sytuacja komplikuje się, gdy Silva, poproszona o rozpoczęcie meczu na stadionie Wembley, przypadkowo strzela gola dla Niemców. By uciec od pytań i dociekliwości, Silva udaje załamanie nerwowe i ogłasza koniec kariery. Desperacki na pozór krok okazuje się dobrze zaplanowaną akcją: dramatyczne artykuły o końcu kariery zwiększają sprzedaż płyt, nikt nie zadaje już niewygodnych pytań, agent podpisuje korzystniejszą umowę, a tournée gwiazdy wracającej na scenę „na życzenie wielbicieli” pozwala zarobić kolejne miliony...

Londyn. Alice Hogan, wdowa po znanym amerykańskim rzeźbiarzu, źle się bawi w dniu swoich urodzin. Właśnie wróciła z pogrzebu najlepszej przyjaciółki. Towarzyszy jej stary przyjaciel - Ned. Alice nagabywana jest przez  Peggy Black, wydawcę z Nowego Yorku, o zgodę na publikację skandalizującej biografii jej męża - Mathew Hogana. Peggy podsuwa Alice w postaci  "premii za zgodę" Josepha Panamę, płatnego kochanka. Alice korzysta z usług Panamy, ale nie zamierza współpracować z Peggy, którą od początku darzy antypatią.

Alice poświęciła się życiu w cieniu geniusza - męża. Ned krytykuje ją za to. Namawiając Alice na romans z Panamą, Peggy Black zyskuje jej wyznania, dotyczące nieznanego okresu jej życia. Peggy jest w posiadaniu tajemnicy byłej żony rzeźbiarza, Edith. Gdy tajemnica zostaje ujawniona, Alice jest zdruzgotana. Okazuje się, że jej dziecko, które jakoby zmarło przy porodzie, żyje i jest nim… Peggy Black. Matka i córka próbują nawiązać jakąś relację. Idzie im to opornie: Peggy ma wielki żal do Alice o to, że ją porzuciła. Alice tłumaczy się, że była manipulowana przez Edith, która wzięła Peggy na wychowanie. Dziewczyna nie chce uwierzyć w nieświadomość Alice. Czuje się niechcianym dzieckiem. Ned stara się pomóc Alice w odzyskaniu równowagi psychicznej,  sam  nie może się jednak powstrzymać od niedyskretnych pytań: kto jest ojcem dziewczyny? Alice próbuje mu wmówić, że to Hogan, jej mąż, jednak Ned nie bardzo w to wierzy. Nieoczekiwany happy end stwarza możliwość bliskiego związku między Alice i Peggy w przyszłości, pozwalając zapomnieć o kłopotliwej przeszłości matki i córki.

Dramat oparty na niezwykle szczerym dialogu w angielskim stylu, bez hipokryzji, a zwroty akcji trzymają potencjalnego widza w nieustannym napięciu. Sztuka dla szerokiej publiczności, nie pozbawiona sytuacyjnego komizmu i zjadliwego humoru.

Osoby:

• HENRY 40 l., szczupły, o młodzieńczej figurze, lecz o doświadczonej, zniszczonej twarzy
• VICKY 29 l., mała, ładna, na początku sztuki "puszysta"
• JAMES 18 l., Szkot, cichy i pasywny
• TOM  30 - 35 l., spokojny i przystojny

Moją grubą przyjaciółkę można by nazwać farsą o ciepłym, chwilami zwariowanym humorze, wartkiej akcji i wielkich możliwościach „wygrania się" dla odtwórców zabawnych postaci. Jednak tematycznie żongluje z powodzeniem konwencją „komedii pomyłek" i kryje się w niej niebagatelna i dotkliwa refleksja o złudności oceniania bliźnich na podstawie wyglądu i daremności czynienia z góry założeń na temat ludzkich gustów i preferencji.

Treść: Vicky, która prowadzi odziedziczoną po ojcu księgarnię, cierpi na widoczną nadwagę. Jest „puszysta" i często przez to sfrustrowana, lecz starcza jej poczucia humoru, aby żartować na ten temat z dwoma lokatorami, którzy dzielą z nią jej sąsiadujący z księgarnią dom; mężczyźni ci to James - ponury młody Szkot, który gotuje i pomaga w księgarni, oraz Henry -  „już nie taki młody" homoseksualista. Gdy jeden z klientów księgarni zdaje się zabiegać o jej względy, Vicky postanawia się odchudzić za wszelką cenę. Dwaj przyjaciele pomagają jej w tym, ustalając dietę i harmonogram ćwiczeń. Vicky przekształca się w szczupłą wersję samej siebie, lecz tylko po to, aby odkryć, że (o ironio!) to właśnie jej pełne kształty pociągały zalotnika. Zalotnik szuka pocieszenia gdzie indziej, a Vicky postanawia przeprowadzić w swoim życiu małą rewolucję.Sztuka od londyńskiej prapremiery w Globe Theatre w grudniu 1972 w obsadzie z Kenneth Williams i Jennie Linden odnosi sukcesy na całym świecie. W nowojorskiej premierze w marcu 1974 w the Brooks Atkinson Theatre grały takie gwiazdy jak Lynn Redgrave, John Lithgow i George Rose. Wystawiano ją w Hiszpanii, Niemczech, Australii, N. Zelandii, Pd. Afryce (tłumaczenie na afrykański), Irlandii, Meksyku, Japonii, Francji, Szwajcarii, Argentynie, Chile, Wenezueli, na Dominikanie, we Włoszech, Portugalii, Kanadzie, Estonii, Grecji, Belgii, na Dalekim Wschodzie (Jordania, Egipt, Dubai, Oman, Singapur, Pd Korea, Guam, Tailandia, Malezja i Indonezja). Ostatnie produkcje miały miejsce w Hamburgu i Hanowerze, w  Mexico City i Pretorii. Sukcesem zakończyły się objazdowe pokazy w Niemczech i Wielkiej Brytanii oraz głośna produkcja w Mexico City w 2006.